Cła i gospodarka

2. Najważniejszym skutkiem taryf nie jest ich wpływ na cykl koniunkturalny.

3. Większość ekonomistów przecenia wpływ „prawdziwych wstrząsów”, takich jak cła, na inflację i cykl koniunkturalny.

4. Najważniejszy wpływ ekonomiczny taryf dotyczy długoterminowego wzrostu gospodarczego. (Istnieją również inne skutki nieekonomiczne, takie jak zwiększone ryzyko wojny.)

5. Większość ekonomistów nie przecenia wpływu taryf na długoterminowy wzrost gospodarczy.

6. Wpływ taryf na cykl koniunkturalny i inflację zależy w dużym stopniu od reakcji decydentów w dziedzinie polityki pieniężnej.

7. Polityka pieniężna nie ma praktycznie żadnego wpływu na to, jak cła oddziałują na wzrost gospodarczy w dłuższej perspektywie.

8. Kiedy większość przeciętnych ludzi myśli o tym, jak radzi sobie „gospodarka”, myśli w kategoriach cyklu koniunkturalnego i inflacji, a nie o znacznie ważniejszych trendach w długoterminowym wzroście.

9. „W kraju jest wiele ruin”, a zatem nawet duże wstrząsy realne zwykle mają pozornie niewielki wpływ na wzrost długoterminowy. Ale te pozornie niewielkie skutki są w rzeczywistości dość ważne. Spadek wzrostu długoterminowego o 0,2% jest o wiele gorszy niż spadek PKB o 2% w ciągu jednego roku.

Połącz te dziewięć punktów, a otrzymasz przepis na powszechne nieporozumienia dotyczące niedawnej wojny handlowej. Nie wiem, jak duże rekompensaty pieniężne prawdopodobnie otrzymamy, i nie wiem, jak bardzo administracja dostosuje taryfy w nadchodzących tygodniach i miesiącach. Dlatego nie można przedstawić bezwarunkowych prognoz dotyczących inflacji i cyklu koniunkturalnego. Ale przedstawię kilka wstępnych obserwacji.

1. Obecny poziom taryf sam w sobie prawdopodobnie nie jest wystarczający, aby wywołać recesję. Niemniej jednak recesja jest możliwa ze względu na interakcję taryf i polityki pieniężnej. Mówiąc prościej, wojna handlowa obniży równowagę lub naturalną stopę procentową, prawdopodobnie zacieśniając politykę pieniężną w 2025 r. Zalecałbym obniżki stóp, gdyby nie fakt, że poprzednia polityka pieniężna była zbyt ekspansywna, a inflacja pozostaje poważnym problemem.

2. Ostatnie dane dotyczące PKB zaniżają wzrost gospodarczy w Q1. Rzeczywisty wzrost był prawdopodobnie wyższy niż podano, ponieważ pominięto dużą część akumulacji zapasów. Mówiąc prościej, wiele towarów pojawiło się (w dokach) jako ujemne w kategorii importu, ale nie zostało jeszcze wymienionych jako dodatnie w kategorii „inwestycje w zapasy” (w magazynach). Z tego samego powodu wzrost w Q2 będzie prawie na pewno zawyżony. Skup się na miesięcznych danych, takich jak raport o zatrudnieniu, aby zobaczyć, co się naprawdę dzieje.

3. Administracja stoi przed ciekawym dylematem. Może uniknąć recesji, wycofując się z wojny handlowej, kosztem nierozwiązania deficytu handlowego. Albo może kontynuować bardziej agresywną wojnę handlową, kosztem ryzyka recesji. Recesje zwykle zmniejszają deficyt handlowy.

4. Uważam, że produkcja jest przereklamowana. Ale jeśli musimy obsesyjnie myśleć o produkcji, o wiele bardziej sensowne byłoby przywrócenie produkcji niż przywrócenie zatrudnienia w produkcji. Np. produkcji chipów, a nie montażu iPhone'a.