Netanyahu gebruikt honger als dodelijk wapen
De instructies die premier Benjamin Netanyahu aan zijn leger gaf, behoeven geen officiële interpretatie; ze zijn duidelijk zichtbaar in de Gazastrook: duizenden doden, duizenden ontheemden, hongersnood door een perverse strategie en verwoeste huizen.
Voor elke beginner in het internationaal recht zou er geen twijfel over mogen bestaan: dit is een genocide. Meer dan 58.000 mensen zijn al omgekomen en meer dan 14.000 zijn verdwenen.
De geschiedenis stapelt gebeurtenissen op die zich om de dag, elke week of elke maand kunnen voordoen, maar die allemaal, wanneer ze met elkaar verbonden zijn, een duidelijke interpretatie opleveren. In het geval van de etnische zuivering in de Gazastrook leidt Netanyahu Israël naar een vernederende fase in zijn geschiedenis.
Gadi Algazi, een Israëlische historicus en professor aan de Universiteit van Tel Aviv, publiceerde gisteren een schokkend artikel in de krant El País: “Netanyahu gebruikt honger als oorlogswapen.”
In maart verbood Netanyahu de VN de Gazastrook te betreden met humanitaire hulp. Samen met president Donald Trump richtte de Israëlische premier een organisatie op die naar verluidt belast zou zijn met de distributie van voedsel en water aan de inwoners van Gaza. Deze organisatie heet de Gaza Humanitarian Foundation (GHF).
Algazi schrijft: "Hoe wordt gedwongen ontheemding uitgevoerd? Natuurlijk door de vernietiging van vitale infrastructuur, meedogenloze bombardementen, honger en ontbering van de essentiële levensbehoeften. Maar ook door "voedseldistributie", vermomd als humanitaire hulp."
De professor van de Universiteit van Tel Aviv legt uit dat de honderden inwoners van Gaza die door het Israëlische leger zijn gedood rond distributiecentra "verwarrend zijn, maar het is cruciaal om te begrijpen dat wat op het eerste gezicht een 'tragische logistieke mislukking' lijkt, in werkelijkheid een bewuste strategie is."
Gadi Algazi beschrijft Netanyahu's perverse operatie:
"In plaats van honderden productiecentra in de Gazastrook, die worden beheerd door ervaren internationale organisaties, heeft Israël slechts vier centra opgezet voor meer dan twee miljoen mensen."
"Het is een manier om overlevenden uit te hongeren en hun waardigheid te ontnemen", benadrukt Algazi.
Hij schrijft dat de locatie van de vier centra ‘de sleutel is’.
“Eén daarvan bevindt zich in het centrale deel van de Gazastrook en drie in het zuiden,” ten westen van Rafah (...). Het doel is om de burgerbevolking naar het zuiden te drijven.”
Met andere woorden, de vier distributiepunten zijn strategisch gelegen: om de inwoners van Gaza naar het zuiden te verdrijven. En dat gebeurt op een perverse manier. Ze hebben honger en staan klaar om hun huizen te verlaten.
Op 11 mei verklaarde Netanyahu tijdens een besloten vergadering van de Commissie Buitenlandse Zaken en Defensie dat “het ontvangen van hulp afhankelijk zou zijn van de voorwaarde dat de inwoners van Gaza niet zouden terugkeren naar dezelfde plaatsen vanwaar ze vertrokken om het voedsel te ontvangen.”
Francesca Albanese, speciaal VN-rapporteur voor de bezette Palestijnse gebieden, publiceerde in juli vorig jaar het rapport Anatomie van een genocide, verwijzend naar de Gazastrook. Ze werd gesanctioneerd door de regering van president Donald Trump.
"Alle (landen) die banden onderhouden met een ander land dat wordt beschuldigd van oorlogsmisdaden, en nu ook genocide, zijn verantwoordelijk en schenden hun verplichtingen onder het internationaal recht", vertelde Albanese zaterdag aan El País.
Waar is de internationale gemeenschap die beweert het internationaal recht te respecteren? De Europese Unie? Mexico? Waar is minister van Buitenlandse Zaken De la Fuente? Ondersecretaris María Teresa Mercado zei op 14 juli in de Franse residentie dat Mexico het internationaal recht respecteert.
Mexico koos voor dogmatische diplomatie en liet de geocentrische visie varen ten gunste van een etnocentrische visie.
Eleconomista
