Co się stanie, jeśli UE nie osiągnie porozumienia celnego z Trumpem?

9 lipca tuż za rogiem. Wtedy mogłyby wejść w życie cła w wysokości 50 procent na towary z UE sprzedawane do USA , chyba że obie strony wcześniej dojdą do porozumienia. Ale jak bardzo jest to prawdopodobne?

W miarę zbliżania się terminu pojawia się niepewność co do tego, co dokładnie się wydarzy. Prezydent USA Donald Trump powiedział w weekend, że partnerzy handlowi USA, tacy jak UE, albo osiągną porozumienie, albo zostaną powiadomieni o nowych taryfach na początku tego tygodnia.

Po tym, jak Trump wcześniej oświadczył, że nowe cła zaczną obowiązywać 9 lipca, Sekretarz Handlu Trumpa Howard Lutnick stwierdził, że nowe cła w rzeczywistości zaczną obowiązywać 1 sierpnia, co wywołało zamieszanie co do daty wejścia w życie.

Prezydent USA Donald Trump nałożył 2 kwietnia cła w wysokości 10 procent na towary z UE . Stawka została ustalona na 25 procent dla samochodów , a nawet na 50 procent dla stali i aluminium. Trump groził podniesieniem stawki podatku z 10 procent do 50 procent do 9 kwietnia. Jednak krach na giełdzie wywołany jego cłami uniemożliwił to.

Niezależnie od tego, co wydarzy się 9 lipca, negocjatorzy UE i USA pracowali nad osiągnięciem porozumienia. Jednak w stolicach europejskich istnieją wątpliwości, czy komisarz UE ds. handlu Maros Sefcovic będzie w stanie osiągnąć porozumienie, które zadowoli państwa członkowskie.

Przewodnicząca Komisji Europejskiej Ursula von der Leyen powiedziała na konferencji prasowej w czwartek (3 czerwca), że „niemożliwe” jest osiągnięcie kompleksowej umowy handlowej w ciągu 90 dni, ale wyraziła nadzieję na „porozumienie co do zasady”, powołując się na umowę między Stanami Zjednoczonymi a Wielką Brytanią jako wzór do naśladowania.

Różne opinie w państwach członkowskich UE

Według obserwatorów negocjacji, wśród państw członkowskich UE istnieją duże różnice zdań co do tego, jakie ustępstwa są akceptowalne i co strona amerykańska powinna zaoferować. Na przykład kanclerz Niemiec Friedrich Merz mówił o potrzebie szybkiego osiągnięcia porozumienia i skrytykował „skomplikowane” podejście Komisji Europejskiej.

„Chodzi o szybkie rozwiązanie sporu taryfowego, zwłaszcza w odniesieniu do kluczowych gałęzi przemysłu naszego kraju” – powiedział.

Prezydent Francji Emmanuel Macron nazwał pomysł wprowadzenia ceł przez potężne kraje „szantażem”, nie odnosząc się jednak wprost do Trumpa.

Jacob Funk Kirkegaard z Peterson Institute for International Economics w stolicy USA, Waszyngtonie, nie sądzi, że stanowisko kanclerz Niemiec będzie „do przyjęcia” dla wszystkich członków UE.

„Merz powiedział kilkakrotnie, że możemy żyć z ogólną taryfą wynoszącą dziesięć procent. Dopóki nie dostaniemy 25-procentowych taryf sektorowych na samochody itp.”, powiedział DW.

Chociaż oświadczenia komisarza UE ds. handlu Šefčovicia i von der Leyen skierowane do Trumpa i USA brzmiały raczej pojednawczo, Kirkegaard uważa je za próbę utrzymania jedności państw członkowskich.

„W istocie jest to próba ochrony Komisji przed atakami ze strony państw członkowskich, gdyż oczywiste jest, że to one będą musiały ponieść konsekwencje wojny handlowej ” – powiedział.

Jeśli umowa ze Zjednoczonym Królestwem jest modelem, UE prawdopodobnie będzie musiała pogodzić się z 10-procentowymi taryfami na wiele towarów, tak jak zrobiła to Wielka Brytania. Umowa USA-Wielka Brytania obniża taryfę na brytyjskie samochody z 25 do 10 procent, ale liczba samochodów, które można importować po tej stawce, jest ograniczona do 100 000. Jest to mniej więcej tyle, ile Wielka Brytania sprzedała USA w 2024 r.

Każdy samochód eksportowany powyżej tej kwoty podlega podatkowi w wysokości 27,5 procent. Dla porównania, UE sprzedała ponad 700 000 samochodów do USA w zeszłym roku.

Kirkegaard uważa jednak, że dla wielu osób w UE trudne będzie zaakceptowanie utrzymania wysokich ceł na samochody, stal i aluminium na tym samym poziomie.

„Dopóki tak będzie, nie sądzę, żeby doszło do porozumienia” – powiedział. „Dla UE, której gospodarka jest mniej więcej tej samej wielkości co gospodarka USA, ostatecznie nie do przyjęcia jest to, że taryfy USA rosną, podczas gdy taryfy UE nie rosną”.

Kirkegaard twierdzi, że w konfrontacji handlowej między gospodarkami tej samej wielkości cła powinny „razem rosnąć i razem spadać”.

„Dajcie Trumpowi zwycięstwo”

Bill Reinsch, starszy doradca ekonomiczny w waszyngtońskim Center for Strategic and International Studies (CSIS), uważa, że ​​najbardziej prawdopodobnym wynikiem jest porozumienie w stylu brytyjskim. Uważa jednak, że dla Trumpa najważniejsze jest wrażenie, że „wygrał”, a nie to, co faktycznie zostało uzgodnione.

„Dla niego liczy się spotkanie w Gabinecie Owalnym, że zgodzili się na to i tamto, a teraz wszystko będzie dobrze. Więc nie zdziwiłbym się, gdyby na końcu doszło do porozumienia w cudzysłowie z UE”.

Reinsch uważa, że ​​UE powinna skupić się na wynikach politycznych, a nie na postrzeganiu zwycięzcy.

„Pozwól mu wygrać. Jeśli pozwolisz mu wygrać, nie ma znaczenia, co wygra. Więc nie musisz wiele rezygnować, jeśli podejdziesz do tego właściwie.

Cyfrowy VAT

Jednym z obszarów, w którym pojawiło się wiele spekulacji na temat możliwych ustępstw UE wykraczających poza cła, jest polityka cyfrowa UE, w szczególności ustawa o usługach cyfrowych i możliwy podatek VAT dla sektora cyfrowego.

Niemcy rozważały 10-procentowy podatek od amerykańskich gigantów cyfrowych, takich jak Google i Facebook Meta w Europie. Trump sprzeciwił się takim planom, a Kanada w tym tygodniu wycofała propozycję podatku od usług cyfrowych, aby utrzymać rozmowy handlowe z USA przy życiu.

Reinsch uważa, że ​​UE powinna uniemożliwić państwom członkowskim wprowadzanie tych podatków, ponieważ „Trump ma rację” w swoim stanowisku i „nie jest to nawet retoryka”.

„Myślę, że wyraźnie dyskryminują niektóre amerykańskie firmy” – powiedział, dodając, że z politycznego punktu widzenia było to „zupełnie niewłaściwe podejście”.

„Jeśli chcesz zbudować europejskich konkurentów, nie robisz tego, miażdżąc konkurencję w ten sposób. Robisz to, budując europejskich konkurentów i tworząc realne opcje” – powiedział Reinsch.

Żadnej umowy?

Biorąc pod uwagę niepewność związaną z terminem 9 lipca, poważnie rozważa się konsekwencje niepowodzenia negocjacji.

UE określiła transatlantyckie stosunki handlowe jako „najważniejsze stosunki handlowe na świecie”, a według Komisji Europejskiej szacuje się, że w 2023 r. dwustronna wymiana handlowa towarami i usługami osiągnie wartość 1,6 biliona euro (1,88 biliona dolarów).

Kirkegaard twierdzi, że scenariusz bezumowny może spowodować, że niektóre kraje UE będą potrzebowały bodźców fiskalnych ze względu na „krótkoterminową zmienność”.

Ale wierzy, że UE sobie z tym poradzi. „Nie cofnęlibyśmy się do roku (kryzysu finansowego, red.) 2008 ani nie stanęlibyśmy w sytuacji podobnej do szoku cenowego po rosyjskiej inwazji w 2022 r. — absolutnie nie” — powiedział.

Oczekuje, że UE „straci pół punktu procentowego wzrostu” w tym i przyszłym roku, co „nie jest błahe”, ale jednocześnie „nie jest to coś, z czym nie moglibyśmy żyć”.

Reinsch widzi to inaczej: porażka byłaby „złą wiadomością” dla wszystkich. „Myślę, że pod względem rzeczywistego handlu prawdopodobnie nie miałaby tak poważnych konsekwencji jak eskalacja z Chinami , ponieważ kupujemy od Chin o wiele więcej. Ale jeśli chodzi o zakłócenie relacji z UE i przede wszystkim zakłócenie transatlantyckich przepływów inwestycyjnych, to byłby to poważny problem”.

Niniejszy artykuł został zaadaptowany z języka angielskiego