Verkiezingen Buenos Aires: de stilte van de onschuldigen

De winnaar van de verkiezingen in Buenos Aires was de 47% van de inwoners die onverschillig stonden tegenover de oproep om te stemmen. Deze lijst moet met een vergrootglas worden bekeken om een ​​eerlijk oordeel te kunnen vellen over wie er moet vieren, rouwen of zich zorgen moet maken.

De eerste zorg is de nationale regering, die één van haar woordvoerders naar de overwinning stuurde en er ternauwernood in slaagde het percentage stemmen (30,13%) te evenaren dat de Milei-Villarruel-verkiezing in 2023 behaalde (30,13%).

CABA is het district van de president. Hier probeerde hij de macht die zijn regering domineerde, over te dragen aan ambtenaren en projecten: de door Macri geleide PRO (Voorlopige Actiepartij), die regeert met de Cambiemos-coalitie. Deze uitkomst roept vragen op over de geldigheid van het officiële verhaal dat Argentinië een tijdperk van verandering doormaakt.

Als dat zo was, zou de presidentskandidaat met meer dan 50% van de stemmen hebben gewonnen. Dat is het percentage waarmee het Macri -systeem de stad al bijna 20 jaar bestuurt. De onverschilligheid van de buurman is een feit dat in zijn politieke gevolgen afgebroken moet worden. Het meest voor de hand liggende is dat bij verkiezingen die de nationale overheid had weten te nationaliseren, opnieuw een regeringspartij de overwinning behaalde.

Dit is de trend in het huidige Argentinië, die alleen werd verstoord door de Covid-plaag. De pandemie leidde tot nederlagen bij veel regeringspartijen, van Donald Trump tot het lokale peronisme.

Het publiek besefte met deze onverschilligheid de aard van het conflict in Buenos Aires. Het waren verkiezingen zonder enig epos: alleen een ander shirt en onthouding als boodschap. Iedereen heeft zijn eigen perceptie. De bekeringsijver van de regering, de oppositie en het lokale bestuur lopen door elkaar heen.

Iedereen viert feest omdat ze iets gewonnen hebben. En dan zijn er ook nog de meer rauwe en realistische weergaven. Net als bij het stemmen plaatst elke kiezer zijn of haar interpretatie op de kaart. Vanuit dit perspectief is de keuze van weinig belang. Het was niets meer dan een wisseling van functies binnen dezelfde politieke familie. Dit was een nieuwe fase in de machtsoverdracht die in 2023 begon van de door Macri geleide PRO-partij naar de Mileism-partij.

Afgezien van de kritiek bekleden functionarissen van Cambiemos, met name de PRO, nu de belangrijkste posities in het nationale kabinet. De presidentiële kandidatenlijst voor Cambiemos 2023 is opgenomen in het kabinet, zoals bevestigd door belangrijke ministers (Caputo en Sturzenegger). De overheidsplannen zijn allemaal afkomstig uit het technisch archief van Cambiemos (de Grondwet, DNU/70, etc.). Ze zijn de lege erfenis van de Cambiemos-formule. Milei heeft het programma niet uitgevonden: ze heeft het geadopteerd.

Het voorstellen van deze verkiezingen als een strijd tussen twee tegengestelde krachten is fictie. Het was geen burgeroorlog. Het verliep ordelijk. De bevestiging is een politiek gebaar van Macri: een vlucht naar het buitenland op dezelfde avond als de verkiezingen en de hernieuwing van (enige) overeenstemming.

Lage participatie is een structureel feit. 47% van de kiezers bleef thuis. Als de werkelijke steun wordt berekend op basis van de totale kiezersregistratie, wordt het beeld nog duidelijker.

Adorni kreeg 15,99% van de stemmen van alle inwoners van de stad. Santoro, 14,52%. De PRO, 8,46%. Larreta 4,29%, Links 1,68%, Marra 1,39%, Burgercoalitie 1,32%, radicalen 1,22%. Dit is de werkelijke representatie van de kandidaten ten opzichte van de 3.088.750 stemgerechtigde burgers.

Als de opkomst hoog is, is dit een onbeschaamde opmerking. Maar als het aantal stemmen zo laag is, zoals in Buenos Aires, dan is dit de plek waar de ware boodschap van de stembus te vinden is. De stem die won, was die van desinteresse . Deze uitslag wijst niet op een revolutie of een nieuwe meerderheid.

Het gebrek aan enthousiasme kan niet worden verklaard door de houding van de belangrijkste vertegenwoordiger van het district, Mauricio Macri. Sinds 2019, toen hij zijn herverkiezing verloor, heeft hij zich voor geen enkele categorie kandidaat gesteld. Hij weigerde zich kandidaat te stellen voor een functie in 2023. Hij heeft aangekondigd dat hij zich dit jaar niet kandidaat zal stellen voor het Congres of de Senaat. Bovendien ondersteunt het de algemene richting van de nationale overheid, omdat het haar programma is, dat wordt uitgevoerd door haar voormalige functionarissen. Er zit geen kracht in zijn leiderschap. Er is geen discussie over de richting.

De 15% van de stemmen in het district van de president is een resultaat waar de regeringspartij zich zorgen over zou moeten maken. Na maanden van confrontaties, luidruchtige maatregelen en hoogdravende uitspraken lijkt die steun schaars. Je kunt niet spreken over een nieuwe macht met 15% van de stemmen en een kandidaat die een woordvoerder is en geen leider.

Het kiezersregister is sinds 2018 uitgebreid met de toelating van buitenlandse inwoners om te stemmen. Er zijn 500.000 nieuwe kiezers; het aantal nieuwe kiezers was een recordaantal qua absentie.

Hoe interpreteerden deze migranten de aankondiging van de regering, vóór de verkiezingen, over strengere maatregelen ten opzichte van buitenlanders? Mogelijk als vijandig signaal. Het antwoord was: thuisblijven.

Van de in totaal 500.000 buitenlanders bracht slechts 14% zijn stem uit. Mensen die van mening zijn dat de nationale overheid deelname ontmoedigde, zijn van mening dat deze zware bedreigingen tegen onze Latijns-Amerikaanse broeders en zusters opzettelijk waren.

Als de opkomst laag is, spelen partijdige apparaten een grotere rol in de uitkomst. Heeft La Libertad Avanza haar apparaat gemobiliseerd, voorbij de nep-campagne van Macri? Door de truc van deze schurk verloor PRO 4 punten in de stemintentiemeting tussen vrijdag en zondag.

Als de nationale overheid van de lage opkomst wilde profiteren, heeft ze het verkiezingsapparaat niet gemobiliseerd. Hij liet de stemmen stromen op basis van de demografie van elke wijk. Dit wordt geïllustreerd door het verschil in resultaten in het Retiro-gebied.

Die wijk wordt doorsneden door de spoorlijn. In Retiro Sur - Villa 31 - won Santoro, Lospennato tweede en Adorni derde. Bij het oversteken van de rail, in Retiro Norte, won Adorni, Lospennato tweede en Santoro derde. Ook in de zuidelijke wijken was er geen enkel teken van een mobilisatie van het peronisme .

Een radicale burger als Santoro distantieerde zich van de straatrellen die het niet-peronistische publiek angst aanjagen. Hij sloot de campagne af in de aseptische hoofdzaal van Geneeskunde. Peronistische kiezers moeten worden aangemoedigd om te gaan stemmen, kameraad.

Santoro nam er niet een paar. Het is radicaal voor een partij waarvan de leden alleen gaan stemmen, ook als er geen verkiezingen zijn. Hij nam de esthetiek over die Jorge Telerman in 1999 had neergezet voor de campagne van Eduardo Duhalde, met minimalistische omgevingen in tinten groen. "Dat is geen peronistische kleur, kameraad," hoorde ik een militant fluisteren .

De regering van Milei is een minderheidsregering en zou er baat bij hebben als het publiek zo min mogelijk zou deelnemen aan de verkiezing van de wetgevende macht. Hij heeft het Congres gedemoniseerd en de met behulp van AI gemaakte video van Macri gerechtvaardigd binnen de grenzen van de vrijheid van meningsuiting. Dit balanceren op de rand van de legaliteit is een van de hulpmiddelen van de 'illiberale democratieën' die Fareed Zakaria bestudeerde. Ze misbruiken de republikeinse rechtsgeldigheid om het geld te verduisteren.

Politicoloog Steven Levitsky en Daniel Ziblatt bieden het volgende inzicht: "De moordenaars van de democratie hebben altijd medeplichtigen: mensen die verzonken zijn in de politiek en zich schijnbaar aan de regels van het systeem houden, maar die ze tegelijkertijd in stilte misbruiken. Dit zijn wat Linz "semi-royalistische democraten" noemt.

Gevestigde politici kunnen de democratie kapotmaken door antidemocratisch extremisme aan te moedigen, maar ze kunnen de democratie ook op andere manieren ondermijnen. Eén daarvan is het gebruik van harde constitutionele tactieken, een gedrag dat, in grote lijnen en theoretisch, in overeenstemming is met de wet, maar dat tegelijkertijd opzettelijk de geest ervan ondermijnt.” (De dictatuur van de minderheid, Barcelona, ​​​​Ariel, 2024).

Door de nationalisatie van de slogans verdween het karakter van een referendum over de regering van Jorge Macri uit deze verkiezingen. Larreta reageerde onverschillig op de geur van urine; ze had een reukvermogen dat een beter doel waardig was.

Horacio lanceerde een gemeentelijke campagne die alleen in de gemeentelijke campagne van Santoro navolging vond. Maar waar de verkiezingen de overwinning behaalden en het bestuur het zwaarst bekritiseerd werd, was ook waar de deelname het geringst was. Als er sprake was geweest van een echte afwijzing, zou de opkomst hoger zijn geweest, vooral in de zuidelijke wijken waar het peronisme overheerste. In deze gemeenten bracht 43% van de geregistreerde kiezers hun stem uit.

Dit is een geruststellend teken voor Jorge Macri. Hij moet de resterende twee jaar van zijn ambtstermijn nog voltooien. De zaken hangen nu af van de reorganisatie van de wetgevende macht met de coalitiepartners: als de stemmen van Lospennato, Horacio en de radicalen worden gecombineerd, kunnen de coalitie en de radicalen proberen een redelijke overleving te bewerkstelligen. Hij verloor, ja, maar bij verkiezingen met een laag spanningsveld, zonder epos. Niemand gaf zijn leven voor of tegen zijn management.

Was Horacio's campagne om zijn meer dan succesvolle regering van 16 jaar te rechtvaardigen een succesvolle? Misschien had hij een toekomstvoorstel moeten doen, en dat is wat de kiezers vragen. Het is legitiem dat hij de 8 punten viert, die zijn werk waarderen. Er zijn veel getuigenissen van mensen die nog steeds beweren dat Larreta tot de PRO behoort.

Op nationaal niveau van de campagne wordt Mauricio's beroep op de prestaties van zijn regering, die hij graag door Milei erkend zou zien, ook als ongepast ervaren. De politieke leider van de PRO hield vol dat hij een overeenkomst met de nationale regering wilde. Hij wil bij het feest horen . Milei wil, net als elke andere machthebber, de volledige controle behouden. Hij deelt de pen niet. Hij gebruikt het document van een ander, maar ondertekent het zelf.

Er zijn nog steeds open paden die het lot van de Macris en Mileis in het district zullen bepalen. Kan de PRO zich losmaken van zijn zelfabsorptie en chronische inteelt (heldere beoordelingen door respectievelijk Jesús Rodríguez en Elisa Carrió)? Lospennato was een noodbeslissing van Mauricio. Op 28 december werd het decreet ondertekend om de verkiezingen te splitsen. Destijds was María Eugenia Vidal de kandidaat. Ze ging op vakantie en toen ze terugkwam, zei ze dat ze alleen campagneleider wilde worden. Huidiza, net als haar baas, waarom zou ze zich kandidaat stellen als Mauricio nee heeft gezegd? Lospennato komt niet uit de wijk en wordt niet geassocieerd met een campagne als Clean Sheet, die een beroep doet op de ethische geest van een minderheidsgroep in een liberale en vergevingsgezinde samenleving. In het land van de marsen en piketten heeft nog nooit iemand colonnes zien oprukken met spandoeken waarop zo'n verfijnd product werd geëist. Het kwam Lospennato goed van pas om zijn kennis te vergroten, maar het hielp niet om Adorni te verslaan, de woordvoerder van de Dirty Record die leidde tot de nederlaag in de Senaat, uitgelokt door het Mileïsme en Peronisme.

De urgentie van zijn kandidatuur liet hem wellicht niet de tijd om te beoordelen of hij binnen de complexe demografie van het district paste. Sommige analisten wijzen als redenen voor de nederlaag van PRO op Lospennato's "groene" status, die hem stemmen kostte in de noordelijke wijken van de stad, waar Adorni het beter deed .

De abortuskwestie is een onderwerp dat tot verdeeldheid leidt, zowel hier als in de rest van de wereld. De midden- en hogere middenklasse bestaat voor het overgrote deel uit 'blauwe' kiezers, net als de armste kiezers. Vraag één: Heeft de Kerk, geschokt door de naderende dood van paus Franciscus, enige invloed gehad? "De kerk speelde deze keer geen rol", zegt een van de niet-Spaanse leiders van de Macri-campagne.

Ook de sloppenwijkpriesters speelden niet allemaal mee in deze wedstrijd. Pater Tonga (Gastón Colombres, Barrio 15, voormalig Ciudad Oculta), pater Andrés (Villa Fátima en Piletones) en pater Martín (Villa 1-11-14) waren neutraal. Degenen die voor Santoro hadden kunnen kiezen waren Vader Toto (Barrio Zabaleta Villa 21/24), Vader Nacho (Barrio 31), Vader Damián (Soldati) en Vader Facundo (Barrio 20).