Wbrew danym: Edycja Standardu Życia

W 2007 r. Eliezer Yudkowsky napisał interesujący artykuł, w którym opowiadał się za tym, co nazwał „ przeciwstawianiem się danym”. Pomysł był dość prosty – powiedzmy, że masz jakąś teorię wyjaśniającą, jak działa świat. Nowe badanie zostaje opublikowane z danymi, których nie da się wyjaśnić za pomocą twoich ram teoretycznych. Jak powinieneś zareagować?

Jedną z odpowiedzi jest porzucenie teorii na rzecz nowych danych. Inną odpowiedzią jest zachowanie nienaruszonej teorii i, jak mówi Yudkowsky, „ atak na eksperyment – ​​oskarżanie badaczy o nieuczciwość, wadliwy projekt lub konflikt interesów”. Istnieje jednak trzecia możliwość – po prostu zignorowanie danych. Jak powiedział Yudkowsky,

Mimo to powiedziałem to wprost, bez przeprosin i z celową bezczelnością. Zachowuję swoją teorię; twój eksperyment jest błędny.

Jeśli wynik eksperymentu przeczy Modelowi Standardowemu, jest to ważny fakt. Należy go otwarcie uznać. Eksperyment, który sprawia, że ​​tradycjonaliści chcą odrzucić dane – lub nawet eksperyment, który sprawia, że ​​tradycjonaliści są bardzo sceptyczni wobec danych – powinien być priorytetem w zakresie replikacji. Eksperyment , któremu warto się przeciwstawić, powinien przyciągać uwagę!

Ale nie jest społecznie akceptowalne, aby powiedzieć: „Do diabła z twoim eksperymentalnym fałszowaniem, zachowuję swoją teorię”. Tak więc dane muszą być skrycie podważane – poprzez zniesławienie badaczy, przez chytre aluzje, przez ponure aluzje do kontrowersji. Dane muszą być odrzucane, usprawiedliwiane, zamiecione pod dywan, po cichu w ciemność, ponieważ nie możesz przyznać, że podważasz dane. To nie jest dobry sposób na skupienie uwagi na nieprawidłowym wyniku. To nie jest dobry sposób na zapewnienie finansowania na próby replikacji.

To ma sens. Jeśli teoria została dobrze ugruntowana i potwierdzona wieloma badaniami i eksperymentami, to jeden naprawdę uderzający wygląd sprzecznych danych nie powinien wiele znaczyć. Eksperymenty i badania, nawet te skrupulatnie opracowane, mogą pójść źle z wielu powodów. W 2011 roku niektórzy naukowcy najwyraźniej znaleźli dane pokazujące, że neutrina poruszają się szybciej niż światło – odkrycie, które przeczy dobrze ugruntowanym teoriom fizycznym. W tym przypadku całkowicie rozsądną reakcją jest zaprzeczenie danym. W końcu, co jest bardziej prawdopodobne? Że cała ustalona fizyka została całkowicie wywrócona do góry nogami – czy że naukowcy z CERN popełnili niewielki błąd pomiarowy? (Uwaga, spoiler – okazało się, że to drugie.)

Przyznam, że mój własny sprzeciw wobec danych w tym wpisie na blogu nie będzie miał nic wspólnego z precyzją, jaką można znaleźć w eksperymentach fizycznych, ani w zastosowanych pomiarach, ani nawet w definicji zjawiska leżącego u podstaw. Mimo to, był pewien moment lata temu, który natychmiast wywołał we mnie odpowiedź: „Sprzeciwiam się danym” – i odnosi się on do tego, jaki standard życia dane rzekomo mają pokazywać.

W tym czasie byłem na studiach i w bardzo trudnym finansowo okresie mojego życia. Dzieliłem małe mieszkanie z dwiema innymi osobami, pracując nad moim dyplomem z ekonomii, a także pracując na pełen etat w Barnes and Noble, aby spróbować przetrwać finansowo. W tym czasie usłyszałem twierdzenie, często powtarzane w różnych formach, w stylu: „młodzi ludzie w tym pokoleniu mają faktycznie niższy standard życia niż ich rodzice w tym samym wieku!” I natychmiast, bez wahania, postanowiłem zaprzeczyć tym danym.

Przez miły zbieg okoliczności, zaledwie chwilę wcześniej, moi rodzice wysłali mi różne pamiątki z mojej młodości. Jedną z nich była płyta DVD, na którą przenieśli zawartość kasety VHS nagranej wiele lat wcześniej, gdy miałem trzy i pół roku. To umieściłoby materiał filmowy około 1987 roku. Mój tata nagrał ten film, aby wysłać go swojej matce, aby mogła obejrzeć filmy rodzinne pokazujące, jak nam się wiedzie. Jedną z rzeczy, która najbardziej mnie uderzyła, gdy oglądałem ten film, gdy mi go wysłano, było to, że byłem teraz prawie w tym samym wieku, co moja matka, gdy go nagrywano. Ten film dał mi wgląd w to, jak wyglądało życie moich rodziców, gdy byli w tym samym wieku, co ja w tamtym czasie.

Jak nasze życie się porównywało? Czy w tamtym czasie miałem niższy standard życia w porównaniu do nich? Absolutnie nie! Teraz jestem pewien, że gdybyś porównał nasze przedziały dochodów, wyglądałoby na to, że jestem o wiele niżej w hierarchii w porównaniu do nich. Mimo że ten film został nagrany około 1987 roku, a ja oglądałem go w 2011 roku, mój nominalny dochód był niższy od ich – a gdy uwzględnisz inflację , nie byłoby to żadnym problemem. Ale nie tylko mój standard życia nie był niższy od ich, ale musiałbyś zapłacić mi znaczną sumę pieniędzy, abym w ogóle chciał rozważyć życie na poziomie, jaki mieli oni, z towarami i usługami dostępnymi dla nich na prowincji w Oregonie w 1987 roku! (Właściwie nie jestem pewien, czy jest jakaś kwota pieniędzy, którą mógłbyś mi zapłacić, aby skłonić mnie do tego – ponieważ tak wiele z tego, co lubię w moim standardzie życia zarówno w 2011 roku, jak i teraz, nie mogłoby być dla mnie dostępne za żadną kwotę pieniędzy w 1987 roku.)

Mógłbym spędzić cały dzień i noc wymieniając wszystkie rzeczy dostępne dla mnie w 2011 roku, których moi rodzice w 1987 roku nie mogli mieć w najśmielszych snach, ale na razie użyję tylko jednego porównania. Mój tata stał za kamerą przez prawie cały film, ale czasami można było zobaczyć jego odbicie w lustrze. Ten domowy film został nagrany za pomocą ciężkiej i nieporęcznej kamery, którą trzeba było zamontować na jego ramieniu i która dawała niską rozdzielczość i niską jakość. Nawet nie byli właścicielami kamery – po prostu wypożyczyli ją na kilka dni, aby nagrać ten film, ponieważ taka kamera była dla nich o wiele za droga, aby mogli ją posiadać na własność. A kiedy oglądałem ten film, miałem w kieszeni smartfon, który ważył zaledwie kilka uncji i mógł nagrywać znacznie wyższej jakości wideo, które można było natychmiast przesłać w dowolne miejsce na świecie. Chociaż ten telefon byłby dziś uważany za przestarzały, sam jego widok w 1987 roku sprawiłby, że ludzie zaczęliby dyskutować o potrzebie ponownego wprowadzenia prawa zakazującego palenia czarownic!

Ludzie mogą dyskutować ze sobą, aż zsinieją na twarzy, jak najlepiej mierzyć poziom życia. Nie mam tu żadnej nowej, genialnej miary do zaproponowania. Ale powiem, że jeśli twoja miara poziomu życia prowadzi do wniosku, że w 2011 r. miałem niższy poziom życia niż moi rodzice w 1987 r., twoja miara jest okropna i powinna zostać odrzucona . Jeśli tak mówią twoje dane, to ja im zaprzeczam.