HAMISH MCRAE: Zasady są zasadami, jeśli chodzi o handel... dopóki wszyscy główni gracze ich nie zignorują

Nie możesz, panie Bailey, włożyć pasty do zębów z powrotem do tubki. W zeszłym tygodniu gubernator Banku Anglii, Andrew Bailey, wygłosił przemówienie do menedżerów inwestycyjnych w Dublinie na temat tego, jak ważny jest handel światowy dla globalnego wzrostu i jak system musi zostać zreformowany.

Jak dotąd, wszystko w porządku. Ale kiedy przejdziesz do szczegółów, wszystko kręciło się wokół próby odbudowania relacji handlowych z Europą i tego, jak sprawić, by tak zwany „oparty na zasadach” światowy system handlowy działał lepiej.

A problem polega na tym, że świat się zmienił. Wielka Brytania nie wróci do niczego, co przypominałoby relacje z Europą sprzed Brexitu, a USA nie wrócą do podejścia do globalnego handlu sprzed Trumpa. Zadaniem brytyjskich liderów politycznych i finansowych jest wykorzystanie okazji, które się pojawiły, a nie wracanie do niezbyt błyskotliwej przeszłości.

W kwestii Brexitu gubernator był ostrożny, aby zaprzeczyć, że jako urzędnik państwowy nie zajął stanowiska w tej sprawie, ale to, co powiedział, miało jasny wydźwięk. Musieliśmy „zminimalizować negatywne skutki dla handlu” i że zmieniające się relacje z Europą „wpłynęły na poziom potencjalnej podaży”. Przynajmniej nie zacytował obliczeń Urzędu Statystyk Narodowych, że w dłuższej perspektywie Brexit będzie kosztował 4 procent krajowej produkcji.

W kwestii tej liczby wolę komentarz jednego z jego poprzedników, Mervyna Kinga, prawdopodobnie najbardziej znanego brytyjskiego ekonomisty swojego pokolenia: „Oni nie mogą tego wiedzieć. Oni to po prostu wymyślają”.

Bailey nie odniósł się również do zdecydowanego dążenia Europy do tego, by banki przeniosły swoją działalność i ludzi do centrów UE, w tym do Dublina. Zamiast tego chodziło o handel w finansach jako „ulicę dwukierunkową”, nie wspominając o tym, że Wielka Brytania ma ogromną nadwyżkę w eksporcie usług finansowych, ani o tym, że pod koniec 2023 r. w City of London było 678 000 miejsc pracy, czyli o około 30 proc. więcej niż w 2016 r.

Dobry początek: Wielka Brytania musi wynegocjować swoją drogę przez dwustronny świat handlu

Oczywiście potrzebujemy jak najlepszych relacji ze wszystkimi partnerami handlowymi, ale musimy przyznać, że o ile City odniosło sukces po Brexicie, to pomimo wrogości ze strony Europy. Jak pokazuje wciąż bulgoczący spór o przeniesienie rozliczeń euro-derywatów z Londynu do UE, realistycznie rzecz biorąc, wrogość ta będzie trwała.

W kwestii handlu światowego gubernator przyznał, że system znalazł się pod zbyt dużym obciążeniem „i niesłuszne jest odrzucanie tych, którzy opowiadają się za ograniczeniami w handlu, jako po prostu błędnych”. A winę za narzucenie tego obciążenia ponoszą głównie Chiny, które, jak zauważył, mocno dotowały kluczowe gałęzie przemysłu, aby pomóc im zdominować rynki światowe.

Chiny nałożyły 5400 „polityk subsydiów” w latach 2009–2022, co stanowi dwie trzecie globalnej sumy. Podkreślił również, że rozsądne jest, aby kraje dążyły do ​​zapewnienia sobie bezpieczeństwa dostaw, ale zasugerował, aby robiły to, współpracując z niezawodnymi partnerami, zamiast próbować sprowadzać produkcję do kraju.

Przeczytaj więcej

To rozsądne komentarze, w szczególności przyznające, że Donald Trump ma rację, a Chiny nadużyły globalnych zasad handlowych. Zauważa szkody wyrządzone handlowi przez Covid i inwazję Rosji na Ukrainę. Wskazuje, jak ważny jest handel usługami, szczególnie dla Wielkiej Brytanii. To interesująca, przemyślana i konwencjonalna analiza i być może właśnie tego powinniśmy oczekiwać od bankiera centralnego – ale obawiam się, że jest naiwna.

Dlaczego? Weźmy Europę. Istnieje ogromna nierównowaga handlowa między Wielką Brytanią a UE. Sprzedają nam o wiele więcej towarów, niż kupują, a my eksportujemy do nich więcej usług. Ale nie zmienią swoich zasad, aby zwiększyć import usług.

Weźmy Chiny. Nie przestaną dotować swoich branż z obawy przed wkurzeniem się na Światową Organizację Handlu. Jeśli chodzi o USA, zrezygnowały z całego systemu Międzynarodowego Funduszu Walutowego-WTO, to tyle.

Zamiast tego musimy negocjować naszą drogę przez dwustronny świat handlu. Wielka Brytania zrobiła dobry początek. Istnieje wiele powodów, aby atakować politykę finansową naszego rządu, ale zawieranie umów z USA, największą gospodarką świata, i Indiami, które wkrótce staną się trzecią co do wielkości, zasługuje na powitanie. Wydaje się, że mamy nieco lepsze stosunki z Europą i nie widzę powodu, dla którego nie mielibyśmy dogadać się z Chinami.

Starajmy się być mili, tak jak Andrew Bailey był miły w Dublinie, ale pamiętajmy, że porządek oparty na zasadach jest martwy.