Hiszpania redukuje poziom swojego długu publicznego trzy razy wolniej niż Grecja i dwa razy wolniej niż Portugalia.

Hiszpania redukuje swój stosunek długu publicznego do PKB znacznie wolniej niż inne kraje Europy Południowej, takie jak Grecja czy Portugalia, a cały postęp osiągnięty od czasu pandemii jest zasługą wzrostu gospodarczego w ujęciu nominalnym (wzmocnionego inflacją), gdyż pozostałe czynniki (np. polityka) przyczyniają się do jego dalszego wzrostu.

Dokładniej rzecz ujmując, według opublikowanego w środę przez Niezależny Urząd ds. Odpowiedzialności Fiskalnej (AIReF) raportu Obserwatorium Długu , w latach 2020–2024 dług publiczny w Hiszpanii zmniejszył się jedynie o 17,5 punktu , podczas gdy w Grecji zmniejszył się o 55,8 punktu ; w Portugalii o 39,2 punktu, a we Włoszech o 19,1 punktu.

W przypadku Hiszpanii wzrost gospodarczy w tym okresie pozwoliłby na redukcję długu o 37,2 punktów, jednak deficyt publiczny poniesiony przez rząd podniósł ten wskaźnik o 17,9 punktów — w porównaniu np. z 9,5 punktami w Grecji i 1,2 w Portugalii.

„W Hiszpanii wskaźnik długu do PKB spada szybciej niż przed kryzysem finansowym, ale widzimy, że innym krajom wiedzie się lepiej, na przykład Grecji i Portugalii, gdzie poziom zadłużenia został znacząco obniżony od 2020 r.” – wyjaśniają źródła z AIReF, dodając jednak, że są też inne kraje, które radzą sobie gorzej, na przykład Francja, która w tym okresie zmniejszyła swój dług jedynie o 1,8 punktu procentowego, lub Belgia, gdzie spadek wyniósł 6,5 punktu procentowego.

W naszym kraju wskaźnik zadłużenia na koniec drugiego kwartału wyniósł 103,4% PKB , czyli o 1,8 punktu mniej niż w analogicznym okresie 2024 r., ale nadal o 5,8 punktu więcej niż przed pandemią.

Patrząc w przyszłość, instytucja pod przewodnictwem Cristiny Herrero przewiduje tymczasowy spadek w krótkim okresie – spadek o 6,4 punktu procentowego do 95,2% PKB w 2030 r. – ale oczekuje, że od tego roku ponownie wzrośnie ze względu na wpływ starzenia się społeczeństwa – co znacząco zwiększa wydatki na emerytury publiczne, opiekę zdrowotną i opiekę długoterminową – bardziej stabilny wzrost PKB i wyższe odsetki. Wszystko to doprowadzi do wzrostu relacji długu do PKB do 129% w 2050 r. i 181% w 2070 r., jeśli nie zostaną podjęte żadne środki naprawcze.

Jeśli chodzi o płatności odsetek, AIReF ostrzega, że ​​całkowite zapotrzebowanie na finansowanie – obejmujące tę pozycję, amortyzację długu w miarę jej zapadalności oraz podstawowe saldo budżetowe (z wyłączeniem płatności odsetek) – podwoi się w badanym okresie, wzrastając z 17% PKB w tym roku do 34% w ciągu czterech dekad.

Oznacza to, że Hiszpania przekroczy próg 15–20% ustalony przez Międzynarodowy Fundusz Walutowy ( MFW ), powyżej którego kraj może doświadczać „presji na płynność” z tego powodu. „Podczas programu ratunkowego dla Grecji MFW ustalił, że potrzeby finansowe przekraczające 15–20% wymagają pewnego monitorowania ze strony rządów, ponieważ mogą prowadzić do presji na płynność . Do 2070 roku, wraz ze wzrostem kosztów finansowania, osiągniemy poziom 34%. MFW ostrzega, że ​​będzie to powszechne zjawisko we wszystkich gospodarkach rozwiniętych” – wyjaśniają źródła z organizacji.

Aby obniżyć dług w perspektywie długoterminowej (zamiast go zwiększyć), władze uważają, że konieczna byłaby łączna korekta o 3,16 punktów PKB do roku 2040 (co odpowiada kwocie około 50 miliardów euro przy dzisiejszym PKB), rozłożona na cztery czteroletnie plany fiskalne, które mogłyby zwiększyć dochody lub zmniejszyć wydatki, lub połączyć obie opcje, za taką kwotę.