Uciekający atom

Na ten sam temat:

Po tygodniach oczekiwania wydaje się, że na kolejnym posiedzeniu Rada Ministrów rozpatrzy projekt ustawy delegowanej w sprawie energetyki jądrowej, przedstawiony przez ministra środowiska Gilberto Pichetto Fratina . Przepis ten wskazuje kryteria i zasady, którymi rząd będzie musiał się kierować przy opracowywaniu planu powrotu do energetyki jądrowej, a także przy przyspieszeniu procedur związanych z utworzeniem jednego krajowego składowiska odpadów radioaktywnych (które jest pilnie potrzebne niezależnie od przyszłych planów). W kraju takim jak Włochy, charakteryzującym się dużym zapotrzebowaniem przemysłu na energię i złożoną morfologią, energia jądrowa jest niezbędna do dekarbonizacji energii bez poświęcania bezpieczeństwa dostaw i utrzymania kosztów pod kontrolą . Jak dotąd jednak władze są nieśmiałe: choć wielokrotnie deklarowały zamiar ponownego otwarcia się na to źródło, nie podjęły jeszcze żadnych konkretnych kroków.

Jest to jedno z niewielu praw, które nie powstało w Palazzo Chigi, lecz w Parlamencie. Rząd podjął działania dopiero po otrzymaniu wyraźnego mandatu od Izby, w której dyrektor ds. energetyki Forza Italia, Luca Squeri, był dyrektorem ds . zatwierdzenia wniosku o „włączenie energii jądrowej do krajowego miksu energetycznego jako alternatywnego i czystego źródła produkcji energii”. Operacja ta przyniosła znaczną większość głosów, biorąc pod uwagę, że do głosów centroprawicy dołączyły głosy Azione, która zawsze była na czele zwolenników energii jądrowej, oraz Iv.

Dzięki temu Pichetto nie tylko zyskał potrzebną mu osłonę, ale także wzbudził duże zainteresowanie ze strony przedsiębiorstw (Confindustria jest obecnie największym sponsorem energetyki jądrowej). Dyskusja na temat nowego środka powinna rozpocząć się już w Izbie. W tym momencie rząd nie może już dłużej zwlekać: musi zdecydowanie nacisnąć pedał gazu. A opozycja nie może ograniczyć się do powierzchownego „nie”: jak niedawno powtórzyła Międzynarodowa Agencja Energetyczna, bez energii jądrowej droga do neutralności węglowej (która jest bliska lewicy) i bezpieczeństwa energetycznego (co interesuje prawicę) będzie o wiele trudniejsza.

Więcej na te tematy: