Czy Kolumbia straciła swój urok dla energii odnawialnej? Czego żądają, aby zapobiec opuszczaniu kraju przez więcej firm

Mimo że prędkość wiatru w La Guajira jest dwukrotnie wyższa od średniej światowej, a promieniowanie słoneczne jest o 66 procent wyższe od średniej światowej, rozwijanie projektów niekonwencjonalnej energii odnawialnej w tym regionie stało się dla wielu firm prawdziwym bólem głowy.

W ciągu ostatnich sześciu miesięcy europejskie firmy, takie jak EDP Renewables i Statkraft, ogłosiły wycofanie się z Kolumbii, a Celsia i Enel Green Power zrezygnowały z rozwijanych przez siebie farm wiatrowych w La Guajira.

„Każde publiczne ogłoszenie o porzuceniu projektu lub opuszczeniu kraju przez firmę znacznie zniechęca pozostałych inwestorów, utrudniając im przekonanie swoich spółek macierzystych, aby pozostały i nadal wierzyły w Kolumbię” – przyznała Alexandra Hernández, prezes Ser Colombia.

W Kolumbii działają tylko dwie małe farmy wiatrowe o łącznej mocy 32 megawatów, gdyż nie wybudowano jeszcze żadnych megaprojektów o mocy przekraczającej 100 megawatów.

W tej chwili, choć z dużym trudem, możliwe jest budowanie farm słonecznych w Kolumbii.

Farmy słoneczne radzą sobie lepiej, obecnie do krajowej sieci podłączonych jest 1298 megawatów. „W tej chwili, z wielkim trudem, farmy słoneczne są ledwo budowane w Kolumbii. To wstyd” — skomentował Rafael Jiménez, dyrektor wykonawczy na Amerykę Łacińską w hiszpańskiej firmie Ecoener.

Aby zapobiec wycofywaniu się większej liczby firm z Kolumbii i umożliwić powstawanie dużych farm wiatrowych, liderzy biznesu wzywają rząd krajowy do podjęcia działań, które pomogą przezwyciężyć trudności, z jakimi borykają się w realizacji swoich projektów.

Na przykład Federico Echavarría, dyrektor generalny AES Colombia, stwierdził, że wsparcie rządu krajowego i instytucji jest niezbędne, ponieważ „La Guajira stoi w obliczu poważnych wyzwań” w zakresie rozwoju farm wiatrowych.

Jednym z najważniejszych przesłań jest to, że nie będziemy w stanie rozwijać La Guajira sami.

Ta firma ma sześć projektów mega-wiatrowych w La Guajira i w kwietniu ogłosiła partnerstwo z Ecopetrol w celu ich budowy. „Jednym z najważniejszych przesłań jest to, że nie będziemy w stanie rozwijać La Guajira sami” – stwierdził.

Według Federico Echavarríi kluczem do realizacji tych inicjatyw jest rozwój partnerstwa publiczno-prywatnego, gdyż będzie ono bardzo trudne do osiągnięcia, jeśli firmy będą działać same.

Tymczasem Rafael Jiménez uważa, że ​​Kolumbia stoi w obliczu ryzyka i wyzwań „wszelkiego rodzaju i rozczarowań”. Wśród nich podkreśla trudności związane z licencjami środowiskowymi i wyzwania związane z budową, finansami, bezpieczeństwem i komercyjną eksploracją.

Dyrektor generalny Ventus Colombia, Víctor Manuel Tamayo, również zgadza się, że jednym z największych problemów kraju są opóźnienia w wydawaniu pozwoleń na korzystanie ze środowiska.

Potrzebne jest bardziej aktywne wsparcie ze strony Rządu Krajowego.

Do tego dochodzi brak koordynacji międzyinstytucjonalnej, co powoduje znaczne opóźnienia w projektach, a także wcześniejsze procesy konsultacyjne, które „stały się bardzo trudne i skomplikowane”.

„Rząd Narodowy musi udzielić bardziej aktywnego wsparcia. My, liderzy biznesu, jesteśmy gotowi pracować nad wcześniejszymi konsultacjami, ale w sposób zorganizowany i spójny” – stwierdził.

Według Víctora Manuela Tamayo Ministerstwo Spraw Wewnętrznych musi lepiej mapować społeczności w obszarach wpływu projektu i wyjaśniać im, na czym polegają wcześniejsze konsultacje, aby nie „zamieniły się w biznes”.

„Problem społeczny i wcześniejsze konsultacje prowadzą nas do porażki. Większość firm opuściła La Guajira, ponieważ znudziły się społecznościami; stawiały nietypowe żądania, których nie były w stanie spełnić” – powiedział senator José David Name.

Większość firm opuściła La Guajira, ponieważ znudziły im się społeczności

Ponadto stwierdził, że „Krajowy Urząd Licencji Środowiskowych (ANLA) i Ministerstwo Środowiska stały się wrogami numer jeden rozwoju energii odnawialnej w tym kraju”.

Innym obszarem, który wymaga poprawy, według dyrektora generalnego Ventus Colombia, jest połączenie projektów generacji z Krajowym Systemem Połączeń (SIN), ponieważ „obecna sytuacja jest bardzo trudna do wprowadzenia nowej energii”.

Dlatego proponuje zmianę procesu stosowanego przez Mining and Energy Planning Unit (UPME) w celu zatwierdzania punktów przyłączeniowych. Obecnie firmy muszą złożyć wniosek i czekać na zatwierdzenie przez podmiot.

„UPME powinno nas poinformować, gdzie znajdują się dostępne punkty przyłączy energii odnawialnej i poprzez ogłoszenie o naborze wniosków przydzielić je projektom najbardziej korzystnym dla Kolumbii” – wyjaśnił.

Przepisy bardzo się rozwinęły i stworzyły nam bardzo korzystne warunki.

Chociaż firmy stoją przed wieloma wyzwaniami i kilka obszarów wymaga poprawy, Víctor Manuel Tamayo stwierdził, że Kolumbia pozostaje atrakcyjna dla niekonwencjonalnej energii odnawialnej, ponieważ ma „bardzo interesujący potencjał”.

„Jako liderzy biznesu potrzebujemy jasnych reguł gry, które istnieją. Regulacja poczyniła ogromne postępy i zapewniła nam bardzo korzystne warunki. Są po prostu pewne kwestie instytucjonalne, które należy poprawić” – podkreślił.