Niemand ging blij de vakantie in

Turkije gaat opnieuw een feestdag tegemoet die in de greep is van armoede, honger, onrecht en onderdrukking. Hoewel de aanpak van IMM-burgemeester Ekrem İmamoğlu en andere CHP-burgemeesters diepe wonden heeft geslagen in het geweten van de samenleving, hebben de praktijken van de economische overheid ten gunste van de rijken ook diepe gaten geslagen in de portemonnees van diezelfde burgers. Doordat de economische overheid praktijken zoals vermogensbelasting en extra belasting voor mensen met overtollig onroerend goed omzeilt en deze inhoudt op de salarissen van werknemers en gepensioneerden, zijn miljoenen werknemers en gepensioneerden gedwongen om opnieuw een feestdag door te brengen met salarissen onder de hongergrens.

VAN DORP TOT STUDENTEN

Volgens Türk-İş gegevens is het bedrag dat een gezin van vier moet uitgeven om hongersnood (de hongergrens) te voorkomen 25.092 TL, wat 3.000 TL boven het minimumloon ligt. De armoedegrens is gestegen tot 81.734 TL, wat vier keer het minimumloon is. Op dezelfde manier proberen in Turkije ongeveer 8 miljoen van de 16 miljoen gepensioneerden te overleven van het laagste pensioensalaris van 15.000 TL. De situatie is niet anders voor werknemers. In Turkije verdienen ongeveer 21 miljoen werknemers het minimumloon en salarissen eromheen. Dit laat zien dat miljoenen mensen proberen te leven van salarissen onder de hongergrens. Als de werklozen hierbij worden opgeteld, wordt het beeld nog nijpender. Volgens TÜİK gegevens zijn 13 miljoen mensen werkloos. Met andere woorden, meer dan 33 miljoen mensen hebben een inkomen onder de hongergrens. Als we daar de 7 miljoen studenten bij optellen die de hoop op de toekomst hebben verloren en de 6 miljoen dorpelingen die hun brood verdienen in de landbouw, dan komen we op een totaal van 63 miljoen mensen die onder het AKP-bewind nog een feestdag beleven, terwijl ze in de greep zijn van armoede.

Er zijn 4 miljoen gezinnen die hulp nodig hebben

Volgens de meest recente gegevens overleven ongeveer 4 miljoen gezinnen in Turkije dankzij sociale steun van het ministerie. Terwijl de elektriciteit voor ongeveer 3,5 miljoen gezinnen is afgesloten, is de aardgasvoorziening voor meer dan 600.000 gezinnen afgesloten. Volgens TÜİK loopt 29,3 procent van de Turkse bevolking het risico op armoede of sociale uitsluiting. 31,3 procent van de bevolking kampt met problemen zoals lekkende daken, vochtige muren, rotte kozijnen, enz., terwijl 30,2 procent het niet warm kan houden vanwege de isolatie van hun huis.

We zijn een land van ongelukkigen geworden

Turkije ging de feestdagen in als het 'Land van de Ongelukkigen'. Problemen op bijna elk gebied, van economie tot gezondheid, onderwijs tot justitie, van werk tot buitenlands beleid en veiligheid, van industrie tot landbouw en milieu, hebben een sneeuwbaleffect gehad. In een land met 86 miljoen inwoners, met uitzondering van degenen die een dubbel salaris verdienen, degenen die van rente leven en hun geld ophogen, en de machthebbers en hun aanhangers, zijn de jongeren ongelukkig, de arbeiders ongelukkig en de gepensioneerden ongelukkig. De regering, die beweert op veel gebieden 'hervormingen' te hebben doorgevoerd, is er niet eens in geslaagd het benoemingssysteem in de gezondheidszorg aan te pakken. Miljoenen immigranten zijn permanent in het land komen wonen. Onderwijs is toevertrouwd aan religieuze ordes en stichtingen. Rechtvaardigheid is iets geworden dat door een vergrootglas kan worden gezocht.

Ook deze feestdag zitten de boeren in de schulden

Honger en armoede hebben de boeren niet aan hun lot overgelaten. De schulden van meer dan 2 miljoen geregistreerde boeren bij banken zijn opgelopen tot 1 biljoen TL. Er zijn 5000 akkers in Turkije die in beslag worden genomen. Wanneer droogte en vorstrampen, samen met de stijgende brandstof- en elektriciteitsprijzen, oplopen, hebben boeren geen tijd om te wachten en feest te vieren. Boeren die op hulp van de overheid wachtten, raakten ontevreden over de productie en gaven hun beroep op toen ze niet konden vinden wat ze zochten. Het aantal boeren is de afgelopen 5 jaar met 28,7 procent afgenomen en de afgelopen 10 jaar met ongeveer 55 procent.