Opleiding van de 'krijgers van de overwinning': Russisch-orthodoxe kerk viert 3 jaar oorlog in Oekraïne

“Bijna drie jaar lang was het hoofdonderwerp voor ons hele land de speciale militaire operatie. En natuurlijk staat de Russisch-Orthodoxe Kerk altijd aan de zijde van haar volk', zei Metropoliet Kirill, een kerkfunctionaris die toezicht houdt op de samenwerking met de Russische militaire en wetshandhavingsinstanties, vrijdag.

Sinds het begin van de grootschalige oorlog van Rusland tegen Oekraïne in februari 2022 steunt de Russisch-Orthodoxe Kerk het beleid van het Kremlin en werkt zij aan het versterken van het militaire moreel. Op de derde verjaardag van de oorlog herdacht de kerk deze datum met gemilitariseerde erediensten en evenementen in het hele land.

Volgens vertegenwoordigers van de kerk hebben geestelijken de afgelopen drie jaar 42.000 soldaten aan het front gedoopt, 140 veldkerken gebouwd en 2.000 orthodoxe priesters naar het slagveld gestuurd . Minstens 27 militaire eenheden zijn vernoemd naar orthodoxe heiligen, waaronder de Serafijnen van het Sarov-bataljon, vernoemd naar een van de meest vereerde religieuze figuren van Rusland.

“Je kunt mensen niet de dood in sturen door alleen maar te praten over materiële [voordelen], toelagen, subsidies en privileges. “Je moet vertrouwen op iets dat dieper gaat”, zei Andrei Afanasyev, oorlogscorrespondent en presentator van het orthodoxe tv-kanaal SPAS, over de rol van de kerk in oorlogstijd.

Om deze ‘diepgaandere’ steun te kunnen bieden, heeft de Kerk de functie van opperpriester in het leger gecreëerd in gebieden waar Russische troepen vechten. Sinds april 2023 wordt deze rol vervuld door St. Aartspriester Dmitri Vasilenkov van Petersburg, die sinds 2014 meerdere keren naar het bezette Donetsk is gereisd.

“Elke oorlog heeft twee hoofdingrediënten: wapens en ideeën. “Wapens schieten niet uit zichzelf, ze schieten vanwege een idee,” zei aartspriester Andrei Kordochkin, die werd geschorst uit de kerk nadat hij zich had uitgesproken tegen de invasie.

“Als de staat de wapens levert, levert het Patriarchaat van Moskou de ideeën. Preciezer gezegd, het neemt de ideeën die door de staatsideologie zijn gegenereerd en geeft ze een heilige betekenis,' vertelde hij aan The Moscow Times.

Vasilenkov heeft het conflict gepresenteerd als een strijd tussen goed en kwaad, en beweert dat Oekraïense soldaten worden getraind om “beesten” te zijn, terwijl hij het de missie van de kerk noemt om “het licht van God in de harten van onze strijders te brengen.”

De kerk heeft ook stappen ondernomen om haar rol binnen het leger te formaliseren. Vorig jaar werd een speciale cursus voor militaire geestelijken geïntroduceerd . Dit jaar zijn het Patriarchaat van Moskou en het Ministerie van Defensie begonnen met het opstellen van een federale wet die de juridische status van militaire geestelijken definieert.

In een toespraak voor de Doema in januari beweerde Vasilenkov dat militaire geestelijken met succes 700 dienstplichtigen die aanvankelijk weigerden te vechten, hadden overtuigd om terug te keren naar de frontlinies.

Hij noemde een voorbeeld waarin 46 soldaten de wens hadden uitgesproken om te vluchten, "plotseling, als één man, besloten niet te vluchten en zeiden: 'Stuur ons terug naar het front, we zullen tot het einde vechten'."

Kordochkin benadrukte ook de rol die de Kerk speelt bij het mobiliseren van mannen die anders misschien niet zouden vechten.

“In een normale toestand kan een persoon niet zomaar een andere persoon vermoorden. Motivatie is nodig. “Contractmilitairen worden gemotiveerd door geld, gevangenen door de belofte van vrijheid, maar daarnaast is ook een ideologische component vereist”, zei hij.

“Hier komt het Patriarchaat van Moskou in beeld, door te zeggen dat oorlog geen tragedie is, maar de hoogste uiting van de menselijke geest. “Als oorlog voor onze grootouders een verschrikking was die ze zich nooit meer wilden herinneren, wordt oorlog nu, binnen deze retoriek, gezien als het ultieme doel van het menselijk bestaan,” vervolgde hij.

De militariseringsinspanningen van de kerk strekken zich ook uit tot kinderen.

Half februari gaf een priester in de republiek Tsjoevasjië een masterclass voor schoolkinderen over het maken van loopgraafkaarsen. In een kerk in Krasnodar dragen zondagsschoolleerlingen camouflagenetten en zamelen ze ‘humanitaire hulp’ in voor soldaten.

In sommige regio's gaven priesters 'lessen in moed', patriottische sessies die bedoeld waren om kinderen respect voor het leger bij te brengen, voorafgaand aan de Dag van de Verdediger van het Vaderland, een feestdag ter ere van militairen, op 1 februari. 23.

In de regio Rostov werden leerlingen uit de eerste klas meegenomen naar een plaatselijke kerk, waar een priester amuletten voor soldaten zegende. En in Chabarovsk stuurden middelbare scholieren groeten naar de Russische soldaten vanuit St. De Elizabethkerk ter gelegenheid van de Dag van de Verdedigers van het Vaderland.

"Met hun boodschap wilden de studenten laten zien dat degenen die op onze verdedigers aan het thuisfront wachten, tot God bidden om hen veilig en gezond te houden", schreef het plaatselijke bisdom .

Vóór de militaire feestdag werden in veel Russische steden herdenkingsdiensten gehouden voor de soldaten die tijdens de oorlog in Oekraïne zijn omgekomen. In de badplaats Anapa aan de Zwarte Zee en in de regio Orenburg , grenzend aan Kazachstan, werden de gevallen troepen herdacht.

“Er zijn geen doden voor het aangezicht van de Heer. In Hem leeft iedere ziel. “En we zien dat deze mensen in waardigheid leefden, loyaal waren aan hun moederland, en dus hopen we met geloof dat ze hun plek in het Koninkrijk der Hemelen hebben gevonden,” zei Metropoliet Tikhon tijdens een begrafenisdienst in Orjol.

Kordochkin, de geschorst anti-oorlog priester, zei dat de oorlog “Ruslands nieuwe burgerlijke religie” is geworden.

“In de klassieke zin is een burgerlijke religie een geheel van rituelen en overtuigingen die een samenleving bijeenhouden, ongeacht haar religieuze overtuigingen. “Hier verweven de kerk, de staat en de militaire retoriek zich tot één systeem”, vertelde hij aan The Moscow Times.

Op de Dag van de Verdedigers van het Vaderland legde patriarch Kirill een krans bij het Graf van de Onbekende Soldaat, vlak bij het Kremlin.

Hij prees de ‘voorbeeldige consolidatie van de [Russische] samenleving’ en verklaarde: ‘Wij geloven dat geen enkele externe macht Rusland kan verslaan – Rusland is alleen maar verslagen door interne strijd. Maar dankzij de acties van onze president en onze autoriteiten bestaat zo'n dreiging vandaag de dag niet meer.”

Het Ministerie van Defensie vierde de feestdag door berichten te delen van religieuze leiders van verschillende religies, waaronder een orthodoxe priester, een islamitische Hazrat en een boeddhistische lama. Ook een mannenkoor uit de bezette kerken van Marioepol feliciteerde de soldaat in een Telegram-bericht.

In de poolstad Moermansk opende de Kerk van de Verlosser op het Water het eerste spirituele revalidatie- en sportcentrum voor militairen in Rusland. Het complex van drie verdiepingen bestaat uit sporthallen, een conferentieruimte en een kapel gewijd aan de ascetische heilige Varlaam van Keret. In de kapel bevindt zich een reliekhouder met enkele van zijn relikwieën.

De mijnbouw- en metaalgigant Norilsk Nickel financierde het centrum, dat de naam “Verdedigers van het Vaderland” draagt.

Ter gelegenheid van de derde verjaardag van de grootschalige Russische invasie van Oekraïne afgelopen maandag, werd een van de protesten in St. In de belangrijkste kathedralen van Petersburg werd een uitgebreide tentoonstelling met een militair thema geopend. Er zal een tentoonstelling zijn met patches die door soldaten in Oekraïne werden gedragen, versierd met afbeeldingen van Jezus, de Maagd Maria en Sint-Joris de Overwinnaar. Ook zal er een icoon te zien zijn dat tijdens de Tweede Wereldoorlog werd ontdekt.

“Als de kerk ooit de mogelijkheid had om te manoeuvreren, is ze nu volledig ingebed in het systeem van staatsmacht en militaire propaganda”, vertelde Kordochkin aan The Moscow Times. “Vandaag de dag moet de eenheid binnen de kerk niet alleen in geloofszaken bewaard blijven, maar ook op sociaal-politiek vlak.”