Julio Hernandez Lopez: Scheepswerf

▲ De Mexicaanse president Claudia Sheinbaum Pardo leidde gisteren de ceremonie voor de Vlaggendag op Campo Marte. Foto Cristina Rodriguez

NAAR

een week daarvan Of de Amerikaanse president nu positief of negatief over tarieven spreekt, hij blijft met grote levendigheid vasthouden aan de struikelende, bedrieglijke stijl, volgens welke alles soepel verloopt richting de invoering van dergelijke tarieven, ondanks de verwoede pogingen van de regering-Sheinbaum om de oranje despoot van het tegendeel te overtuigen.

Trump probeert de grenzen zo ver mogelijk op te rekken en in het geval van Mexico heeft hij gewonnen tijdens de pauze van 30 dagen. Aanvankelijk werd die pauze gevierd als een overwinning van het koele hoofd van de president van de republiek, maar naarmate de afgesproken tijd verstreek, moesten er voortdurend concessies worden gedaan aan de buurlanden om grote conflicten te voorkomen.

Mexico heeft 10.000 manschappen van de Nationale Garde aan de noordgrens ingezet om de maatregelen af ​​te ronden die de toenmalige president López Obrador tijdens Trumps eerste ambtstermijn in Zuid-Mexico had ingevoerd om illegale migratiestromen tegen te gaan. Bovendien heeft het de deportatie van buitenlandse migranten uit het land geaccepteerd, wat neerkomt op een virtuele herverdeling, maar dan onder slechtere omstandigheden, van de groep die bekendstaat als een veilig derde land . Trump kan er nu zelfs prat op gaan dat het aantal illegale migranten dat de Verenigde Staten binnenkomt, aanzienlijk is gedaald.

Nog dramatischer is de ommekeer in het Mexicaanse federale beleid ten aanzien van georganiseerde misdaad en drugshandel, met name met betrekking tot fentanyl. Er zijn koortsachtig procedures ontwikkeld om gegevens en statistieken te verzamelen, zodat de beste proever in het Witte Huis kan beslissen of de gerechten die hem worden voorgeschoteld, liefdadigheid of straf verdienen: arrestaties, inbeslagnames en confrontaties die haaks staan ​​op de zes jaar durende gevangenisstraf van de Obradorist, die bestaat uit knuffels in plaats van kogels.

Sinaloa, bovenal, als hoofdpodium; Ivan Archivaldo Guzman, als het meest gewilde stuk; het vermogen van de Mexicaanse staat om actie te ondernemen, zijn vuurkracht en inlichtingendiensten vormen het overtuigende bewijs dat het voortbestaan ​​van de kartels, hun parades van militaire macht en hun ogenschijnlijke onaantastbare status historisch gezien slechts een verhaal van gemakzucht tussen samenspannende machten zijn geweest.

Mayo Zambada is een stuk dat kan worden aangepast aan de omstandigheden: er moet druk worden uitgeoefend op Mexico om hem consulair te verdedigen, anders zouden de bilaterale betrekkingen in duigen vallen , terwijl hij in de Verenigde Staten onderhandelt over een schuldbekentenis als hem wordt gegarandeerd dat de doodstraf niet op hem wordt toegepast. Als hij zichzelf als crimineel zou accepteren, met het voordeel van een vrijstelling voor dodelijk letsel, zou dat betekenen dat hij alles zou verklaren wat nodig was voor het gemak van zijn bewakers.

Als een brief over de uren van zijn vermeende ontvoering gouverneur Rocha Moya al deed sidderen en de 4T in het algemeen ertoe aanzette de kers op het spel te zetten, dan is het de vraag hoe ver de impact zou kunnen reiken van de bekentenissen van de capo die een halve eeuw lang onderhandelde met machten van verschillende niveaus en partijpolitieke gezindheid.

Splinters

Een teken van de kafkaëske tijden waarin we leven, is het meningsverschil tussen Cuatroteismo en zijn tegenstanders over de nabijheid van bepaalde stromingen van advocaten die nu de juridische belangen van El Mayo Zambada vertegenwoordigen. In werkelijkheid zijn de PRIPAN (wat is een beter voorbeeld dan Genaro García Luna en zijn handlanger Felipe Calderón?), MC en Morena voortdurend geïnfiltreerd door financiers en activisten die personages, leiders, kandidaten en verkiezingscampagnes helpen, met of zonder foto's. En terwijl de regering van Américo Villarreal op de tweede plaats staat in de Amerikaanse strafbelangen in zaken van narcopolitiek , pas na Sinaloa, tot morgen, met Ramón Sosamontes, bekrachtigd in zijn verbinding met het proces voor de zaak die bekend staat als de meesterlijke oplichterij , waaruit Rosario Robles, die tweemaal secretaris was in het kabinet van Enrique Peña Nieto, met Sosamontes als een opmerkelijke operator van al zijn vertrouwelijkheden, al formeel is vrijgelaten!

X: @julioastillero

Facebook: Julio Astillero

[email protected]