Snelheid bergafwaarts: Stedelijk fietsen neemt het voormalige bastion van geweld in Caracas over

Yelitza Rojas applaudisseert als een fietser langs haar huis fietst, terwijl hij de trappen afrijdt van wat ooit een van de meest gewelddadige wijken van Caracas was.

Petare is een van de grootste sloppenwijken van Latijns-Amerika, en zeker van Venezuela. Het telt ongeveer 600.000 inwoners en verschillende wijken werden ooit gecontroleerd door een criminele bende.

Hun leider, alias Wilexis, werd afgelopen januari vermoord. En het leven veranderde, aldus Rojas.

"Vroeger konden we niet naar buiten; wij jongeren moesten ons verstoppen... nu zijn we vrij," vertelde hij aan AFP. "We hebben niet meer die angst om ons te moeten verstoppen."

Vier de organisatie van deze downhill-wedstrijd , een vorm van mountainbiken waarbij fietsers door het doolhof van steegjes en trappen van deze wijken in de heuvels van de hoofdstad van Venezuela racen.

Caracas was ooit een van de gewelddadigste steden ter wereld. Toch is de laatste jaren het aantal moorden aanzienlijk gedaald. Die daling heeft zich over het hele land verspreid.

Volgens het Venezolaanse Observatorium voor Geweld (OVV), een onafhankelijke ngo, daalde het moordcijfer tussen 2016 en 2023 van 91,8 naar 26,8 per 100.000 inwoners. De overheid, die zelden cijfers publiceert, schatte het cijfer voor 2023 op 5,2 en verklaarde dat het aantal overvallen met 33 procent was afgenomen.

In 2024 zette de daling zich volgens politierapporten voort en bereikte 4,1. Hoewel er geen openbare gegevens zijn over de impact van de instorting van Wilexis, heerst er in Petare een gevoel van rust dat de cijfers overstijgt.

"Het goede en het mooie"

Het 1,4 km lange parcours bestaat uit onverharde en houten hellingen . Geel lint markeert de duizelingwekkende route, terwijl vrijwilligers op fluitjes blazen om de waaghalzen te waarschuwen die de toch al chaotische omgeving afdalen.

Vanuit de ramen of betonnen daken van de kleine, bakstenen huizen in de wijk Julián Blanco juichen de buren Miguel Díaz toe als hij tijdens zijn dienst in razend tempo een trap afdaalt die is beschilderd met de nationale driekleur.

"Kom op, Miguel, ga ervoor!" juicht een toeschouwer. "Prachtig, prachtig, prachtig!"

Díaz is zes keer nationaal kampioen geworden in deze discipline, waarin de nadruk ligt op het snel afdalen van steil en technisch terrein.

Hij was verantwoordelijk voor de technische aspecten van het circuit, dat hij hielp bouwen.

"Ik kom niet uit Petare, maar ik voel me hier helemaal thuis", legt hij uit, terwijl hij aan het einde van zijn dienst een aantal buren begroet die hem herkennen.

"Een geweldige, onbeschrijfelijke ervaring", zei Daniel Urrutia, een 21-jarige die voor het eerst meedeed. "Het circuit, de baan, de mensen en de warmte waren ongelooflijk."

Díaz hoopt dat dit soort competitie zich zal uitbreiden naar andere populaire gebieden in Caracas. Die gebieden waren ooit ondoordringbaar, maar zijn nu het toneel van concerten, wedstrijden en zelfs toeristische arrangementen.

Alleen de route in Petare werd voorheen "Het Lijkenhuis" genoemd, omdat het geluid van kogels daar dagelijks te horen was .

Wilexis werd beschuldigd van afpersing, ontvoering, drugshandel en moord, en hij hield de sector in toom. Sommigen zagen hem als een weldoener.

"Vroeger was hier geen leven, er was niets, dit was het epicentrum van geweld", zei een van de organisatoren, Eliud Baudín, terwijl hij de dag voor de wedstrijd het terrein in zich opnam.

De winnaars ontvingen trofeeën in de vorm van fietstandwielen , die kleine metalen sterretjes waar de ketting doorheen loopt. De rest ontving deelnamepakketten met het opschrift "Petare en alta" (Petare op de Hoogte).

"Het idee van dit project is om de goede en mooie dingen die hier in Petare gebeuren te laten zien en om een einde te maken aan het beeld dat Petare gevaarlijk is", benadrukt Baudín.