De economische gevolgen van vrede

De omstandigheden aan het einde van de oorlog in Oekraïne kunnen ernstige economische gevolgen hebben, niet alleen voor Europa maar ook voor de rest van de wereld. De fouten die de Europese mogendheden in 1919 bij het Verdrag van Versailles maakten, mogen onder geen beding worden herhaald. We mogen niet vergeten dat de lasten die aan Duitsland als verslagen mogendheid werden opgelegd, zoals John Maynard Keynes zo goed uitlegde in zijn essay The economic consequences of the peace , een absolute vergissing waren. Zij legden de basis voor het ontstaan ​​van het nazisme en Adolf Hitler. Dat wil zeggen, ze vormden de kiem voor de Tweede Wereldoorlog. Een situatie die zich opnieuw zou kunnen voordoen als men besluit om van Rusland een pariastaat te maken.

De woorden die de Hoge Vertegenwoordiger van de EU voor Buitenlandse Zaken en Veiligheid, Josep Borrell, uitsprak toen hij nog in functie was, baren grote zorgen. Volgens hem zou Rusland de kosten van de wederopbouw van Oekraïne moeten betalen, waarbij gebruik zou worden gemaakt van alle geconfisqueerde Russische bezittingen. En natuurlijk zouden de economische sancties die na de invasie op 22 februari 2022 werden opgelegd, gehandhaafd moeten blijven. Dergelijke uitspraken, die volledig werden ondersteund door de voorzitter van de Europese Commissie, Ursula von der Leyen, zijn wat de Russische minister van Buitenlandse Zaken, Sergej Lavrov, er nu toe heeft gebracht te zeggen dat Europa geen plaats heeft aan de onderhandelingstafel omdat het geen vrede wil. “Ik weet niet waarom ze aan de onderhandelingstafel zouden moeten zitten als ze met slimme ideeën komen om het conflict te bevriezen, terwijl ze zelf, zoals hun gewoonte, karakter en gewoonten, van plan zijn de oorlog voort te zetten.”

Afhankelijkheid Europa heeft Rusland economisch gezien net zo hard nodig als Rusland Europa nodig heeft, en dan met name Duitsland, dat in een zeer ernstige economische crisis verkeert.

Deze mening wordt gedeeld door de Amerikaanse president Donald Trump, die Oekraïne ervan beschuldigt verantwoordelijk te zijn voor de invasie. Dit is niet zomaar een van zijn ideeën. Henry Kissinger had er al over geschreven voordat hij stierf en de nu almachtige Elon Musk stelde vervolgens een reeks ideeën voor om een ​​conflict op te lossen dat volgens hem voorkomen had kunnen worden. Dit is het standpunt van een heel bestuur en van een partij als de Republikeinse Partij, gesteund door 77 miljoen kiezers.

Lees ook De knelpunten in de huisvesting Mariano Guindal

De Amerikaanse regering is er heel duidelijk over: ze wil Rusland geen draconische voorwaarden opleggen. Daarom aanvaardt hij onmiddellijk dat het Kremlin het veroverde gebied moet behouden en dat Oekraïne zich niet bij de NAVO moet aansluiten. Bovendien zullen de VS zo snel mogelijk de handelsbetrekkingen met Rusland herstellen. Trumps spel wordt op een ander bord tegen China gespeeld en hij wil koste wat kost voorkomen dat een machtige bondgenoot als Poetin

werpt zich in de armen van Xi Jin Ping.

Dit is niet het standpunt van de EU. Zij gelooft namelijk dat een vredesproces dat de agressor beloont en een imperialistisch land de kans geeft om met geweld terrein te winnen, onmogelijk is. Een prijzenswaardige, maar onrealistische aanpak als je noch over de militaire, noch over de economische kracht beschikt om voorwaarden op te leggen. De waarheid is dat Volodymyr Zelensky degene is die deze oorlog heeft verloren, en met hem de EU. Europa heeft zijn Russische buurland economisch gezien net zo hard nodig als Rusland Europa. Vooral Duitsland, dat midden in een ernstige economische crisis zit omdat het voor energie afhankelijk is van Rusland, heeft zijn grondstoffen en afzetmarkt hard nodig. Alsof dit nog niet genoeg is, moet worden opgemerkt dat de EU geen gemeenschappelijk standpunt ten opzichte van Rusland heeft. Europa zal dus hoogstwaarschijnlijk de prijs voor de wederopbouw van Oekraïne en de versnelling van de integratie van het land in de EU moeten betalen, zoals Ursula von der Leyen heeft gezegd, zonder zich af te vragen wat de prijs voor dit besluit zou zijn.

Sanchez, speerpunt

De Spaanse premier Pedro Sánchez wil het voortouw nemen in de strijd tegen de VS en Rusland en wil dat zijn steun voor Zelensky zichtbaar is tijdens zijn bezoek aan Kiev. Ook maakte hij zijn steun aan Palestina ten opzichte van Israël duidelijk tijdens het bezoek van de Egyptische president Abdul Fattah al-Sisi. Integendeel, het heeft de betrekkingen met China versterkt en beschouwt dat land als een bevoorrechte partner. Zich tegen de VS, Rusland en Israël keren is wellicht overdreven voor een land dat zo afhankelijk is van buitenlandse zaken als Spanje