Bedrijfsleiders worden opgeroepen om ervoor te zorgen dat het land klaar is voor de toekomst.

Het land heeft de laatste tijd moeilijke dagen doorgemaakt op het gebied van veiligheid, die doen denken aan gebeurtenissen van meer dan dertig jaar geleden, toen er ook bommen werden afgevuurd en presidentskandidaten werden vermoord. "Het is een unieke en zeer uitdagende situatie die elke vorm van overleg tussen leiders in Colombia vereist om ervoor te zorgen dat dit land blijft inzien dat de toekomst mogelijk is en dat het een mogelijk land is."

Met deze gedachte in het achterhoofd opende de directeur van EL TIEMPO, Andrés Mompotes, deze week de reeks bijeenkomsten "Leiders en bedrijven die het land opbouwen" 2025, die deze uitgeverij voor de tweede keer promoot, met als doel het bespreken van transcendentale kwesties voor de Colombiaanse samenleving.

Bedrijfsleiders uit de industrie, de banksector en de energiesector, maar ook uit dienstverlenende bedrijven en de sociale sector, werden opgeroepen om de collectieve opbouw van dit mogelijke land te bevorderen , met inachtneming van de uitdagingen die de nationale en internationale realiteit met zich meebrengt.

"Er is veel om voor te zorgen en het doel is om een ​​manier te vinden om die gedeelde visie te genereren, op basis van wat we hebben en niet op basis van de vernietiging van wat er in de loop van decennia is opgebouwd", legt de directeur van EL TIEMPO uit.

Hij herinnerde eraan dat de groep leiders tijdens de bijeenkomst in 2024 uitgebreid reflecteerde op de noodzaak om 'vertrouwen op te bouwen' om economische groei mogelijk te maken. Er werden gesprekken gevoerd over gelijkheid en duurzaamheid, onderwerpen waar ondernemers in veel delen van het land over praten.

Het voorstel is dat de gesprekken in deze cyclus, die maandelijks zullen plaatsvinden, zich zullen richten op kwesties die een nieuwe aanpak vereisen, zoals informaliteit, gezondheidszorg en het begrotingstekort. We hebben een economie met interessante gegevens, maar ook met serieuze waarschuwingen.

De gesprekken zullen gericht zijn op het identificeren van uitdagingen en het delen van geleerde lessen en best practices. "We willen graag dat u uw perspectieven in deze ruimtes deelt om te bepalen welke oplossingen en boodschappen, die effectief zouden kunnen zijn voor Colombia, we vanuit deze uitgeverij kunnen bieden", vertelde de directeur van EL TIEMPO aan de bedrijfsleiders. Net als bij de eerste bijeenkomst wordt de reeks bijeenkomsten van dit jaar geleid door Felipe Bayón, voormalig president van Ecopetrol en huidig ​​CEO van olie- en gasbedrijf GeoPark, en Ricardo Ávila, senior analist bij EL TIEMPO.

Bayón herinnerde eraan dat in 2024 onderwerpen zoals de demografische verschuiving in het land, kansen voor grootschalige landbouwontwikkeling, de emigratie van jong talent, het werk van diverse leiderschapsinitiatieven en het werk van bedrijfsleiders op sociaal gebied aan bod zullen komen. Hij nodigde de aanwezigen uit om onderwerpen voor te stellen die tijdens elke sessie besproken zouden worden.

Na de inleidende opmerkingen presenteerde Ricardo Ávila zijn traditionele analyse van de huidige situatie tijdens de bijeenkomsten van de economische cyclus (zie de bijgevoegde notitie). Zijn conclusies wijzen op een veel complexere mondiale omgeving op het gebied van geopolitiek, handel en economie, en benadrukken dat de Colombiaanse economie aantrekt, de inflatie stagneert en de werkgelegenheid een positieve verrassing is. Desalniettemin blijft de financiële situatie complex.

"Het grootste risico voor Colombia is dat het in een vicieuze cirkel terechtkomt waarin alles met elkaar verweven raakt." De economische situatie, en met name de fiscale druk, die maatschappelijke gevolgen heeft en ontmoedigende factoren creëert, zou kunnen leiden tot een zorgwekkende spiraal, aldus de analist.

"Tegelijkertijd is er een positieve spiraal mogelijk. Colombia heeft een enorm potentieel. De uitdaging is om het vertrouwen terug te winnen en vooral de investeringen te stimuleren. Dat is de manier om de impact van de komende aanpassing te vermijden", aldus Ávila.

Deze aanpassing van de staatsrekening zal waarschijnlijk nodig zijn voor de Colombiaanse regering in 2026, in een race waarin nog steeds te veel kandidaten strijden om de presidentsverkiezingen. Deze kandidaten zijn al in de filterfase beland op basis van politieke overeenkomsten, peilingen en consultaties om bredere leiderschapsposities te creëren. Er zijn echter initiatieven die de verkiezingsagenda van volgend jaar vanuit verschillende visies benaderen, zoals die van Francisco Manrique, oprichter van het Origen Leadership Network, de speciale gast op deze eerste bijeenkomst van leiders uit het bedrijfsleven.

Het initiatief is gebaseerd op het idee om "een innovatieve, emotionele en moedige strategie te ontwikkelen om voor Colombia te zorgen", die een nieuw verhaal zaait over de zorg voor en waardering van het landsbelang. Het stelt dat Colombia "een gemeenschappelijk goed" is en dat de zorg ervoor een "collectieve verantwoordelijkheid" is.

De reacties van de uitgenodigde ondernemers waren zeer positief. Ze vonden het verfrissend en inspirerend, en het sloot aan bij de doelstellingen van verschillende vertegenwoordigde bedrijven, die hoop willen creëren en met gemeenschappen willen samenwerken om het land vooruit te helpen.

"Francisco Manrique presenteerde ons een optie, en er zijn waarschijnlijk veel mensen, gemeenschappen of groepen die aan soortgelijke kwesties werken", benadrukte Bayón.

Tijdens de bijeenkomst was Bayón het met de andere deelnemers eens over het belang van het aanpakken van het gastekort en het waarborgen van de energiesoevereiniteit, een cruciaal element voor het concurrentievermogen en de sociale ontwikkeling van het land.

Tot slot vertelde hij een anekdote uit zijn gesprekken met Philip Yeo, een van de oprichters van Singapore 60 jaar geleden.

Hij zei tegen me: we hebben geen land, we moeten het maken; we hebben geen water, we moeten het uit de zee halen, het ontzilten; we moeten voedsel importeren; we moeten energie kopen; we gaan naar universiteiten in andere landen en bieden studenten een paspoort en een baan aan. Jullie Colombianen hebben land, water, voedsel, energie en mensen. Het enige wat jullie nog niet hebben, is het vermogen om het eens te worden over wat voor soort land jullie willen.

Wat een naïeve slogan leek, groeide uit tot een stille revolutie. 'Colombia is goed en het beschermen waard' is niet langer een zin: het is een sociale, culturele en politieke praktijk. De grootste prestatie is het ontwaken van een hernieuwde nationale trots.

Zo stelt Francisco Manrique, ondernemer en medeoprichter van het leiderschapsnetwerk Origenes, zich het begin voor van de epiloog van een artikel in The Economist over het project dat hij samen met andere leiders promoot.

Dit voorstel is gebaseerd op het feit dat we ons in een zeer complexe omgeving bevinden, waar enerzijds een zeer actief destructief verhaal heerst en anderzijds een burger die wantrouwend, apathisch en berustend is. "En die wachten op een frisse wind."

Het idee is om deze realiteit onder ogen te zien door eenheid te creëren rondom een ​​nieuw narratief dat positieve rolmodellen erkent en aan de andere kant de waarde benadrukt van de zorg voor het goede in het land als een 'collectieve verantwoordelijkheid'.

Dit nieuwe verhaal zou het verenigen van diverse sectoren onder een gemeenschappelijke visie vergemakkelijken, waarbij ' diversiteit als een groot voordeel wordt gezien'. Het zou ook het emotionele en rationele aspect integreren, burgers voorbereiden op verandering, hun verwachtingen temperen en hen uiteindelijk mobiliseren voor collectieve actie op basis van hoop.

Het project wil deze burgermobilisatie baseren op het creëren van leiderschapsgemeenschappen door diverse groepen te activeren. Daartoe werken ze al samen met ondernemers, universiteiten, jongeren, volwassenen, vrouwen, vakbonden, docenten, kunstenaars, mensen uit de gezondheidssector, coöperaties, gemeenschapsleiders en "zelfs organisaties in wooncomplexen, waar 32 miljoen Colombianen wonen."

Volgens Manrique moet actie vanuit de basis zich vertalen in de vorming van een "nationaal koor" dat zich inzet voor de verkiezingskwestie. Het voorstel om collectief leiderschap te creëren , bracht hen tot de stelling dat het winnen van het Congres, "waar de echte beslissingen worden genomen die ons allemaal aangaan", net zo belangrijk, zo niet belangrijker is dan het benoemen van een president van de republiek.

Kortom, dit is een geweldige kans om een ​​burgerij te creëren die dit land steunt en ervoor zorgt.

Het einde van zijn epiloog luidt: "Miljoenen burgers, uit verschillende sectoren, begrepen dat zorg voor hun land ook betekende dat ze zorg droegen voor hun eigen toekomst. Deze emotionele verschuiving heeft de bestuurbaarheid bevorderd. De nieuwe regering, die gedwongen werd een grondige institutionele reorganisatie door te voeren, rekende op een gemobiliseerde burgerij die de veranderingen steunt, maar die meer eist en participeert. Niet omdat ze blindelings op hun leiders vertrouwen, maar omdat ze op zichzelf vertrouwen."

"Er is iemand die de paradigma's die sinds de Tweede Wereldoorlog zijn ontstaan, op zijn kop zet", zei Ricardo Ávila aan het begin van zijn analyse van de huidige situatie voor leiders uit het bedrijfsleven. Die iemand is niemand minder dan Donald Trump, wiens daden in slechts zeven maanden van zijn ambtstermijn in het Witte Huis het wereldwijde landschap, waar hegemonieën ontbreken en fragmentatie zich uit in conflicten zonder gemakkelijke oplossing en toenemende spanningen, enorm hebben gecompliceerd.

De NAVO-crisis, die eeuwenlang leek te gaan duren, is er daar één van. Deze is verweven met het conflict tussen Oekraïne en Rusland, waarvan de oplossing onzeker is terwijl het geweld en de verwoesting op de grond voortduren; het Midden-Oosten, waar het huidige debat draait om de hongersnood in Gaza, en China-Taiwan, een strijd waarin de reus alles in het werk stelt om te winnen. Dit kwartet van geopolitieke risico's is compleet.

Economisch gezien, hoewel de marktschokken zijn bedaard, blijft de verwachting van een schok bestaan. De olieprijs lijkt op een elektrocardiogram, terwijl de "veilige haven" goud sterk en in waarde blijft stijgen. Inflatieverwachtingen, vanwege de impact van tarieven (het gemiddelde is vandaag acht keer zo hoog als in januari) en middelmatige groei, houden de mogelijkheid van een recessie open.

In Latijns-Amerika benadrukte Ávila dat er in verschillende landen tekenen zijn van koerswijzigingen bij de komende verkiezingen.

Venezuela, het onderwerp dat momenteel de meeste aandacht in de regio genereert, is nog geen belangrijk onderwerp in de Amerikaanse pers. Een invasie van het buurland heeft weinig kans, en met de aanwezigheid van Amerikaanse fregatten aan de kust zou het belangrijkste doel zijn om "het chavisme te ontzenuwen en onenigheid te creëren."

Wat de relatie tussen de Verenigde Staten en Colombia betreft, wijst alles erop dat een eventuele intrekking van de certificering met betrekking tot de aanpak van de drugsproblematiek niet meteen concrete gevolgen zal hebben. Het valt echter niet uit te sluiten dat dit op enig moment tot beslissingen zal leiden.

Sprekend over de lokale economie benadrukte Ávila dat de groeicijfers van het land dit jaar niet slecht zijn, maar nog steeds onder het historisch gemiddelde van 3,5% liggen. Voor het tweede kwartaal werd een resultaat van bijna 2,9% verwacht, maar het kwam uiteindelijk uit op 2,1%. Desondanks is het duidelijk dat de binnenlandse vraag, "die vandaag de dag de belangrijkste motor van de Colombiaanse economie is", sterk blijft.

De groeicijfers waren niet zo goed, aangezien twee sectoren een negatieve groei lieten zien: de olie- en mijnbouwsector met een daling van bijna 10% en de bouwsector met een daling van -3,5%, "zonder dat andere sectoren, die veel dynamischer zijn geweest, zoals de landbouw, tekenen van verbetering lieten zien zoals in voorgaande kwartalen."

Factoren zoals geldovermakingen verklaren deels de positieve prestaties. Ze overtreffen nu al de olie-export. "In de praktijk exporteren we mensen." Colombianen die in het buitenland wonen, stuurden $ 11,8 miljard naar het land, en dit jaar groeien we met 9%. "Dat betekent, in termen van koopkracht, meer dan 50 biljoen peso, wat neerkomt op bijna 2,5% van het bbp."

Een andere gunstige factor is koffie. "Een half miljoen gezinnen die hun brood verdienen met de teelt van koffiebonen, zien de prijzen weer boven de $4 per pond komen, en dit stimuleert ook de consumptie."

Aan de andere kant blijft de inflatie op een acceptabel niveau en is de werkloosheid, zoals gerapporteerd door DANE, historisch laag.

De grootste zorg is het begrotingstekort, dat dit jaar zou kunnen oplopen tot 7,5% en, zonder belastinghervorming, tot 8,2% van het bbp, hoger dan tijdens de pandemie en een record in decennia. Deze hervorming is gekoppeld aan de begroting voor 2026, waarvan alles erop wijst dat deze net als de huidige bij decreet zou kunnen worden uitgevaardigd, omdat het politieke klimaat een akkoord tussen de uitvoerende macht en het Congres in de weg zou staan.

Tot slot benadrukte Ávila dat uit onderzoeken blijkt dat de meerderheid van de Colombianen vindt dat het land niet op de goede weg is en dat zij zich vooral zorgen maken over de openbare orde.

We moeten de klassieke motoren van de Colombiaanse economie herontdekken. We moeten breken met het complex. Het is niet slecht om een ​​land te zijn dat koolwaterstoffen produceert en exporteert en infrastructuur bouwt. Trots op lokale capaciteiten en het oplossen van echte problemen is wat een nieuw land creëert.

Het is verfrissend en inspirerend om in deze vijandige omgeving initiatieven zoals die van Francisco Manrique te vinden. Het is een oefening die in elke sector zou moeten worden ondernomen. Ondanks de tegenslagen die we dagelijks krijgen, zijn er velen van ons die de hoop niet hebben verloren.

Onze gezamenlijke visie is gebaseerd op het versterken van publiek-private partnerschappen en het samenwerken aan initiatieven die van invloed zijn op belangrijke sectoren. We promoten het gebruik van duurzame brandstoffen en stimuleren acties die de gemeenschappen waar we actief zijn ten goede komen.

Als bedrijven dragen wij bij aan de ontwikkeling van dit mogelijke land door te investeren in het uitbreiden van onze mogelijkheden. Zo kunnen we meer Colombianen en meer bedrijven bereiken met de projecten die ze nodig hebben om hun plannen en dromen te verwezenlijken en Colombia te helpen groeien.

De meesten van ons willen af ​​van polarisatie. In plaats van leiders moeten we programma's zoeken die zich richten op het beschermen van particuliere ondernemingen, het respecteren van instellingen, het bereiken van vrede en het uitbannen van armoede. Het consolideren van het idee van gelijkheid is cruciaal.

Ik vertegenwoordig een non-profitorganisatie die zich al 70 jaar inzet voor het welzijn van werknemers. Als bedrijven voor hen zorgen, zorgen ze voor gezinnen, gemeenschappen en het land. Het ondersteunen van het midden- en kleinbedrijf in de huidige uitdagingen is essentieel. We maken ons zorgen over de sluiting van de koolwaterstofsector.

De sectoren die achteruitgaan, zijn de sectoren waarvoor het beleid is gewijzigd: olie, bouw, concessies, mijnbouw en energie. De bbp-groei zou in het tweede kwartaal naar verwachting 2,9% bedragen. Dit was 2,1%, waardoor twijfel bestaat over de houdbaarheid van de consumptiegroei.

Soms vinden we het lastig om de positieve kanten van bedrijven te herkennen. ProBogotá, ProPacífico, enzovoort, proberen dat wel. In de sector promoten we hoop en hebben we betere woningverkopen gezien dan in 2024. Het is duidelijk dat mensen ook in het land investeren.

De collectieve visie wordt bereikt door de implementatie van het concept van collaboratief bestuur, dat wordt opgevat als de gezamenlijke actie van publieke en private actoren om maatschappelijke problemen aan te pakken en op te lossen. Alleen op deze manier kunnen de grootste uitdagingen van het land worden overwonnen.