Als Sánchez met het verhaal speelt: zo eindigt Lagardes privéaankondiging aan Calviño over de bankenbelasting.

De kers op de taart van dit unieke verhaal, dat laat zien hoe verleidt Pedro Sánchez is en hoe hij een politiek verhaal creëert om een ​​tegenslag te verhullen, kwam afgelopen dinsdag. De Bank van Spanje publiceerde, met goedkeuring van gouverneur José Luis Escrivá, het Financial Stability Report, waarin kritiek wordt geleverd op de bankenbelasting van de regering.

De instelling heeft zich moeten houden aan wat zij in oktober 2022 verdedigde en stelt, na alle contra-indicaties van de door de Europese Centrale Bank bekritiseerde belasting te hebben beschreven, in het document : "De Bank van Spanje onderschrijft de conclusies en aanbevelingen van het advies van de ECB." Niets bijzonders, behalve dat toen deze belasting in het najaar van 2022 werd ingevoerd, de toenmalige minister Escrivá het rapport van de Europese bank diskwalificeerde: "Ze moeten het gekopieerd en geplakt hebben van andere tijden, in andere contexten (...) De status ervan moet aanzienlijk worden verlaagd (...) Ik begrijp absoluut niet dat de ECB de legitimiteit van een regering wil aantasten om deze kwesties te reguleren." Dat zei de minister, die nu op een andere golflengte zit.

Maar wat in Frankfurt destijds verrassend was, was wat Sánchez op diezelfde 4 november zei. Hij gaf de vicepresident de schuld van de uitspraak van de ECB: "De heer De Guindos, die in de Spaanse politiek bekend is omdat hij voormalig minister van Economie was in de regering van de Partido Popular, de architect van de reddingsoperatie voor de financiële sector, die zei dat het de Spaanse samenleving geen eurocent zou kosten. Hij was voorheen verantwoordelijk voor een grote bank, Lehman Brothers (...), ik waardeer de bereidheid van de heer De Guindos om te helpen [met deze uitspraak]."

Sánchez was echter al volledig op de hoogte gesteld door zijn toenmalige vicepresident, Nadia Calviño, van wat ECB- president Christine Lagarde hem zelf had verteld: dat niet Guindos verantwoordelijk was, maar de duidelijke doctrine en beslissing van de instelling in Frankfurt. Volgens deze krant zou er in de Duitse stad een destijds niet bekendgemaakte bijeenkomst hebben plaatsgevonden, die Sánchez verraadde. Calviño maakte van het feit gebruik dat ze de koning vergezelde tijdens een bezoek aan de ECB op 19 oktober 2022 om te vragen wat de instelling vond van de bankenbelasting die de Spaanse regering destijds invoerde.

Lagarde stemde ermee in om Calviño en haar toenmalige secretaris-generaal van Financiën, Carlos Cuerpo, te ontvangen tijdens het bezoek van Felipe VI en kwam vergezeld door de Nederlandse adviseur verantwoordelijk voor juridische zaken, Frank Elderson. Beiden legden aan Calviño, de huidige president van de Europese Investeringsbank (EIB), uit wat er ging gebeuren: de instelling zou de doctrine volgen die al voor andere landen geldt, in tegenstelling tot het initiatief van de regering-Sánchez. Hun reactie zou kritisch zijn en de getroffen Spaanse banken wapens geven om de staat aan te klagen. Met andere woorden, een klap voor de uitvoerende macht, die er doorgaans prat op gaat voorop te lopen in de Europese ontwikkelingen.

De uitspraak werd begin november bekendgemaakt en Sánchez besloot zijn woede op Guindos te richten. Dit versterkte het beeld dat het niet de belangrijkste Europese federale instelling was die hem een ​​klap toebracht, maar een oude politieke vijand van de regering van Rajoy. De vicepresident van de ECB wierp tegen dat hij niet in staat was om de instelling te beïnvloeden. De uitspraak werd goedgekeurd door zo'n 30 hoge functionarissen uit de eurozone en ondertekend door Lagarde zelf, maar Sánchez negeerde deze nuances en wat Calviño wist.

De ECB nam nota van de reactie van de regering en toen María Jesús Montero de belasting afgelopen najaar opnieuw verlengde , kwam de ECB met een vergelijkbaar kritisch advies. Sánchez had dit advies echter al genegeerd, zonder aan te dringen bij Guindos.

Wat Escrivá betreft, hij omarmt alvast de doctrine van de ECB. Deze, of dat nu ter discussie staat of niet, verbiedt speciale belastingen voor banken, omdat die hun vermogen om krediet te verstrekken beperken en bovendien de gemeenschappelijke bankenmarkt, die juist moet worden verenigd, versnipperen.

Het is ook niet verrassend dat de Europese Commissie kritiek heeft geuit op de poging van de regering om het overnamebod van BBVA op Banco Sabadell te blokkeren. Dit bod werd goedgekeurd door de Nationale Commissie voor Markten en Mededinging en de ECB. De poging was gebaseerd op inconsistentie. Overheden pochen over het ontbreken van een bankenunie als pijler van de eurozone, maar tegelijkertijd belemmeren ze de markt, of het nu gaat om transnationale fusies zoals die van de Duitse regering, of nationale fusies zoals die van Giorgia Meloni onder Italiaanse leiding of die van Sánchez. In het geval van Sabadell is het stoppen van de fusie van cruciaal belang voor alle Catalaanse partners van de PSOE , die essentieel zijn voor de blijvende macht van de partij. Brussel is niet blij met deze rem, maar het is niet De Guindos die daar staat, maar Teresa Ribera. Laten we eens kijken wat de verhalenfabriek voor ons in petto heeft.