Mobiliteitskompas: Wat lezers vinden van elektrische auto's, snelheidslimieten en treinen

Als je belangrijke vragen wilt beantwoorden, kun je het beste beginnen met een inventarisatie. Dit is ook het uitgangspunt van ons speciale thema mobiliteit, waarin we ingaan op de vraag of Duitsland klaar is voor de transporttransitie.

Waar gaat het goed met het transportbeleid? Waar is het slecht? Hoe is de staat van bruggen, wegen en spoorlijnen? Zijn er voldoende parkeerplaatsen, fietspaden en ruimte voor voetgangers? Dat wilden wij graag van u weten, beste lezers, en daarom hebben wij u gevraagd om het “Mobiliteitskompas 2025”.

Het is het grootste empirische onderzoek naar mobiliteit en transport dat ooit in opdracht van mediabedrijven in Duitsland is uitgevoerd. De online vragenlijsten waren een maand lang beschikbaar, van 27 maart tot en met 27 april. Bijna 80.000 lezers vulden de vragenlijst anoniem in.

Hoewel de resultaten niet representatief zijn voor de gehele bevolking, geven ze wel een goed beeld van hoe lezers van regionale media denken over de transporttransitie.

Eén van de belangrijkste stellingen: Duitsland is een autoland – en dat zal voorlopig ook zo blijven. Ongeveer driekwart van de respondenten gebruikt de privéauto meerdere keren per maand. Geen enkel ander vervoermiddel is zo populair. 71 procent vindt zijn of haar auto onmisbaar, slechts 8 procent denkt dat ze de auto makkelijk kunnen missen. 21 procent zegt dat ze het zonder zouden kunnen, maar dat ze dat niet willen.

Als het om aandrijving gaat, zijn de traditionele verbrandingsmotoren het populairst; Ongeveer 28 procent van de deelnemers aan het onderzoek zou bij de aankoop van een nieuwe auto nog steeds kiezen voor een benzine- of dieselmotor. Ongeveer 22 procent zou kiezen voor hybride varianten met verbrandingsmotoren en elektrische aandrijving, terwijl 20 procent de voorkeur geeft aan puur elektrische auto's. Nog eens 20 procent weet het nog niet.

Er zijn verschillende redenen voor de bedenkingen tegen puur elektrische voertuigen. Het belangrijkste is de prijs. Twee op de drie respondenten (68 procent) vinden een volledig elektrische auto te duur om aan te schaffen. 59 procent maakt zich zorgen over de actieradius en het matig ontwikkelde oplaadnetwerk, en 54 procent maakt zich zorgen over de levensduur van de accu. 45 procent vindt de laadtijden te lang. Fans van verbrandingsmotoren prijzen daarentegen de goede infrastructuur van tankstations (68 procent), de grote actieradius (67 procent) en de geavanceerde techniek (59 procent).

De deelnemers aan het onderzoek zijn ook sceptisch over een andere toekomstige technologie: autonoom rijden. Het overgrote deel wil nog steeds zelf sturen, gas geven en remmen. Slechts 22 procent zou zonder bestuurder in een zelfrijdende auto stappen. Bijna één op de twee mensen (ongeveer 48 procent) sluit dit voor zichzelf uit. 30 procent weet nog niet of ze de technologie zouden gebruiken.

Respondenten zijn flexibeler als het gaat om snelheidslimieten. 53 procent zou een algemene snelheidslimiet van 130 kilometer per uur op Duitse snelwegen ‘volledig’ steunen, en nog eens 15 procent zou dit grotendeels steunen. Slechts 15 procent is absoluut tegen een limiet, en nog eens acht procent is er ‘tamelijk’ tegen. De oude ADAC-slogan “Gratis reizen voor vrije burgers” spreekt de meeste mensen blijkbaar niet meer aan.

Naast de auto zijn ook de fiets en e-bike erg populair: 57,5 ​​procent van de ondervraagden trapt meerdere keren per maand. Minder dan de helft (44 procent) maakt regelmatig gebruik van de bus of de trein, en slechts iets minder dan één op de drie (29,7 procent) legt ook grotere afstanden te voet af. Motorfietsen, taxi's, autodeeldiensten en e-scooters zijn slechts voor een minderheid interessant.

Dit komt overeen met het feit dat forenzen files en onveilige fietspaden als de grootste obstakels op weg naar hun werk noemen, met elk zo'n 35 procent. 20 procent van de respondenten klaagt over een gebrek aan fietspaden en 27 procent over vertragingen in het lokale openbaar vervoer. Van de mensen die met de auto naar hun werk gaan, geeft ongeveer 61 procent aan dat alternatieven voor de auto te veel tijd kosten of dat er geen praktische optie met het openbaar vervoer is.

Het openbaar vervoer scoort beter in het onderzoek dan de aanhoudende kritiek op de spoorwegen in het recente verleden doet vermoeden. Minstens 39 procent is het er ‘helemaal’ of ‘behoorlijk’ mee eens dat bussen en treinen op tijd rijden. Nog eens 31 procent is van mening dat het lokale openbaar vervoer minstens ‘deels’ punctueel is. Een meerderheid van de respondenten is ook “enigszins” of zelfs “volledig” tevreden over de connectiviteit (50 procent) en de beveiliging (54 procent).

Het openbaar vervoer (ÖPNV) scoort slecht op de mogelijkheid om fietsen mee te nemen. Slechts 16 procent van de respondenten geeft aan ‘helemaal’ of ‘tamelijk’ tevreden te zijn. Ook op het gebied van toegankelijkheid valt er nog veel te verbeteren. Slechts 27 procent vindt dat het openbaar vervoer gemakkelijk te gebruiken is met een kinderwagen, rollator of rolstoel. Ook vinden de respondenten dat er verbeteringen nodig zijn in de uitrusting van de haltes met zitplaatsen of overkappingen ter bescherming tegen regen en zon.

Vanuit het oogpunt van de lezers was de invoering van het Deutschlandticket een bijzonder positieve verandering in het vervoersbeleid. Bijna één op de drie (29 procent) maakt er al gebruik van. Vier op de vijf respondenten (79 procent) is blij dat het ticket landelijk geldig is en dat ze niet met regionale tariefmodellen hoeven te werken. 70 procent bespaart bovendien geld met het ticket vergeleken met hun vorige tickets.

Zelfs de prijsverhoging van 49 naar 58 euro voor het maandabonnement in januari had weinig invloed op de populariteit ervan. 54 procent van de respondenten vindt de huidige prijs redelijk. 16 procent is zelfs bereid om iets meer te betalen. Slechts zo'n 30 procent vindt het Deutschlandticket te duur.